- Volgens de recente literatuur neemt de kans op overleving toe bij patiënten met een circulatiestilstand door trauma.
- Een vroege, agressieve aanpak van onderliggende oorzaken en goede ketenzorg zijn hier waarschijnlijk verantwoordelijk voor.
- De nieuwe reanimatierichtlijn van de Europese Reanimatieraad benadrukt dat het behandelen van de onderliggende oorzaak meer prioriteit verdient dan het uitvoeren van borstcompressies.
- Naast een gestructureerde aanpak met interventies die zijn gericht op de oorzaak van de circulatiestilstand, zijn het opstellen van keten-brede protocollen, regelmatige scenariotrainingen en evaluaties van casuïstiek belangrijke middelen om de overlevingskansen van deze patiënten te verbeteren.
Een motorrijder is ernstig gewond geraakt bij een aanrijding. In de ambulance op weg naar het ziekenhuis krijgt de motorrijder een circulatiestilstand. De ambulanceverpleegkundige begint met basale reanimatie. Bij aankomst op de traumakamer, zo’n 8 minuten later, is er nog steeds geen cardiale output. ‘Dit is kansloos’, zucht een arts van het ontvangende traumateam. Maar is dat zo…
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1174
Vakgebied
Reacties