Beroepsmatige blootstelling aan handwerk is een risicofactor voor de ziekte van Dupuytren. Daarbij is sprake van een duidelijke dosis-responsrelatie. Dat is de conclusie van een onlangs gepubliceerd Nederlands onderzoek.
De ziekte van Dupuytren is een bindweefselaandoening die door contractuurvorming kromstand van de vingers kan veroorzaken, met name van de ringvinger en pink. Er zijn een aantal bekende risicofactoren voor de ziekte, zoals roken, overmatig alcoholgebruik, diabetes mellitus en een genetische aanleg. Het was tot op heden onduidelijk of de…
Artikelinformatie
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
patiënteninformatie obv absoluut of relatief risico?
Het artikel van collega Van den Berge roept bij mij de vraag op of wij patiënten moeten informeren op basis van hun absolute of relatieve risicoverschil. Een odds ratio van 1,3 komt weliswaar overeen met een matig verhoogd risico met hoge blootstelling aan handwerk, maar het absolute risicoverschil van 0,1% (uitgaande van een vergelijkbare observatieperiode tussen groepen) doet mij als eenvoudige basisarts toch afvragen of dit een bijdragende factor gaat zijn in carrièrekeuze. In mensen met de ziekte van Dupuytren zal het advies afhankelijk zijn van de attributable fraction(1); is de associatie sterk genoeg om mensen met Dupuytren aan te raden zich om te scholen?
1. Yaqub et al. Ned Tijdschr Geneeskd. 2022;166:D6755
reactie auteurs
Geachte heer Wolters, dank voor uw reactie op ons artikel. U merkt terecht op dat het absolute risicoverschil (op basis van de prevalentie van de ziekte van Dupuytren van 0,82% vs. 0,93% in beide groepen) in onze studie relatief laag is. Hierbij moet echter de kanttekening gemaakt worden dat in onze studie alleen patiënten zijn geïncludeerd die voor hun Dupuytren tweedelijnszorg hebben gezocht. De ware prevalentie in de algemene populatie is naar alle waarschijnlijkheid hoger.(1) Om deze reden lijkt het ons niet verstandig om patiënten te informeren op basis van het absolute risicoverschil uit onze studie. Omdat met onze studie geen causaal verband kan worden aangetoond, zijn we het met u eens dat op basis van onze bevindingen geen advies kan worden gegeven over carrièrekeuzes. Daarnaast hebben wij niet onderzocht wat het effect is van overmatig handwerk op ziekteprogressie, en kan dus ook niet worden geconcludeerd of omscholing effect heeft op het ziektebeloop van patiënten. Desalniettemin tonen onze resultaten aan dat de blootstelling aan zwaar handwerk de kans op de ziekte vergroot, wat ons meer inzicht geeft in de ziekte-etiologie. Omdat bekend is dat genetische aanleg de belangrijkste risico factor is voor het ontwikkelen van Dupuytren.(2) zijn wij erg nieuwsgierig naar de attributable fraction van blootstelling in zwaar handwerk in mensen met en zonder genetische aanleg voor de ziekte van Dupuytren. De resultaten van dit vervolgonderzoek gaan ons hopelijk helpen om mensen nog beter te kunnen informeren over hun (absolute) risico op het ontwikkelen van de ziekte van Dupuytren.
1. Lanting R, Van Den Heuvel ER, Westerink B, Werker PMN. Prevalence of Dupuytren disease in The Netherlands. Plast Reconstr Surg. 2013 Aug;132(2):394–403.
2. Larsen S, Krogsgaard DG, Larsen LA, Iachina M, Skytthe A, Frederiksen H. Genetic and environmental influences in Dupuytren’s disease: a study of 30,330 Danish twin pairs. J Hand Surg Eur Vol. 2015 Feb 27;40(2):171–6.