Strakke regels van de Nederlandse Zorgautoriteit belemmeren dat palliatieve zorg in de ziekenhuizen tijdig wordt ingezet. Ook de overdracht van patiënten naar huis verloopt verre van soepel. Maar aan verbetering wordt gewerkt.
‘Zou het me verbazen als deze patiënt binnen een jaar zou overlijden?’ Op het eerste gezicht is dat geen vraag waarop een wetenschappelijk opgeleide professional als een arts een beleid zou moeten baseren. Toch gebeurt dat. Niet omdat een ‘nee’ op de vraag werkelijk betekent dat de patiënt geen jaar meer heeft te leven. Wél omdat het de arts ervan bewust maakt dat de patiënt niet meer zal genezen, en dat palliatieve zorg geboden is.1 Dat deze zogeheten ‘surprise question’ in de praktijk een belangrijke rol speelt, komt doordat het kantelpunt tussen curatie en palliatie vaak niet precies is aan te geven. ‘Het hangt af van de ziekte’, zegt Alexander de Graeff, hospice-arts en internist-oncoloog in het…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties