Met het onderzoek van Goren et al. elders in dit tijdschrift komt er eindelijk duidelijkheid: huisartsen herkennen kindermishandeling op de huisartsenpost (HAP) nauwelijks. Uit dit onderzoek, met uitsluitend dossiers van kinderen die gemeld zijn bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK), blijkt helder dat meer dan de helft vaker dan eens contact had met de HAP. Het grote aantal consulten met een dubieuze verklaring voor trauma’s kunnen we als een signaal voor kindermishandeling zien. Men mag aannemen dat niet alle mishandelde kinderen in Nederland bekend zijn bij het AMK. AMK-meldingen komen voor in ongeveer 2% van de gevallen van huisartsen (http://knmg.artsennet.nl/uri/?uri=AMGATE_6059_100_TICH_R2144021262543046).
Kindermishandeling en huiselijk geweld: hoge prevalentie in Nederland
Uit een onderzoek onder scholieren op 14 scholen in het voortgezet onderwijs in Nederland (n = 1854) blijkt dat een derde deel te maken heeft gehad met mishandeling en 11% getuige was van ernstige geweldsconflicten tussen hun ouders.1…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Huisartsen herkennen kindermishandeling zelden
In dit commentaar geeft Lo Fo Wong aan dat er nog steeds alleen facultatief onderwijs wordt gegeven over kindermishandeling op alle medische faculteiten in Nederland. Dit is onjuist. In de opleiding van het Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam (AMC) vormt 'kindermishandeling' een vast onderdeel van het nieuwe curriculum Curius. Direct nadat een door studenten georganiseerd congres in het AMC in 2006 had plaatsgevonden, hebben prof.dr. Gunning-Schepers, decaan en voorzitter van de Raad van Bestuur van het AMC, en prof.dr. Heymans, hoofd afdeling Kindergeneeskunde, toegezegd dat het onderwerp kindermishandeling opgenomen zou worden in het nieuwe basiscurriculum geneeskunde van het AMC in 2007.
Ik kan u dan ook verzekeren dat aan het onderwerp kindermishandeling op verschillende wijzen aandacht wordt besteed. Zo is er een themadag, een themamiddag huiselijk geweld en heeft kindermishandeling in vele lijnen en blokken in alle studiejaren een plaats gekregen, zodat de student geneeskunde leert kindermishandeling bij vele symptomen en signalen in de differentiaaldiagnose op te nemen. Tevens wordt uitgebreid aandacht besteed aan de aanpak en de langetermijngevolgen van kindermishandeling.
Emma Kinderziekenhuis AMC, Amsterdam
Rian Teeuw, kinderarts
Huisartsen herkennen kindermishandeling zelden
Dank voor deze correctie en het actualiseren van mijn informatie. Hopelijk is deze recente aanpassing van het basiscurriculum bij het AMC een voorbeeld voor de overige faculteiten en specialistopleidingen.
Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Huisartsgeneeskunde/Vrouwenstudies Medische Wetenschappen, Nijmegen
Dr. Sylvie Lo Fo Wong, huisarts-onderzoeker
Huisartsen herkennen kindermishandeling zelden
Ter aanvulling en correctie op dit commentaar, breng ik onder de aandacht dat het thema 'kindermishandeling' een structurele plaats heeft in het curriculum geneeskunde van de Universiteit Maastricht. Sinds de invoering van het nieuwe curriculum geneeskunde in 2001, is dit thema een vast onderdeel van blok 2.2 ('Wens - Kind - Mens'). Herkenning en diagnostiek van de fysieke kindermishandeling respectievelijk de aanpak van kindermishandeling staan hierbij centraal. In de voorweek van het coschap Kindergeneeskunde in jaar 5 wordt structureel aandacht besteed aan de diagnostiek van seksuele kindermishandeling, mede als vervolg op de thematiek van de kindermishandeling zoals behandeld in jaar 2.
Universiteit Maastricht, Vakgroep Sociale Geneeskunde, Faculty of Health Medicine and Life Sciences, Maastricht
Prof.dr. Frans Feron, bijzonder hoogleraar Jeugdgezondheidszorg
Huisartsen herkennen kindermishandeling zelden
Uit beide reacties wordt duidelijk dat het thema kindermishandeling recent in de curricula een plaats heeft gekregen. Hiermee is een eerste stap gezet en zal de komende generatie artsen iets beter beslagen ten ijs komen dan de huidige, die al praktizerend niet weet wat te doen. Uit beide reacties blijkt dat het thema zich vooral richt op de kinderen. Kinderen maken altijd deel uit van een gezinsstructuur en zijn getuige van mishandeling van een verzorgende ouder. Het thema dient idealiter behandeld te worden in een blok 'geweld in het gezin', waarin alle vormen van geweld binnen de huiselijke kring substantieel aan bod komen en niet uitsluitend die herkenbaar kinderen treffen. Samenwerking tussen afdelingen is hierbij aangewezen. Dit is mogelijk de volgende stap.
Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Huisartsgeneeskunde/Vrouwenstudies Medische Wetenschappen, Nijmegen
Sylvie Lo Fo Wong, huisarts-onderzoeker