Madentherapie voor ulcera op het been niet effectief

Waarom dit onderzoek?

Veneuze ulcera van de benen zijn een van de meest voorkomende chronische wonden. Débridement is een belangrijk onderdeel van de wondgenezing. Onderzoeken suggereren dat madentherapie dit proces van débridement versneld. Bewijs is er echter voornamelijk vanuit laboratoriumonderzoeken en een kleine gerandomiseerde klinische studie van slechts 12 patiënten.

Onderzoeksvraag

Wat is de effectiviteit van madentherapie ten opzichte van standaardbehandeling van veneuze en arteriële veneuze ulcera van het been?1 De primaire uitkomstmaat was de tijd tot volledige genezing van het ulcus; secundaire uitkomstmaten waren de tijd tot débridement, de kwaliteit van leven en de microbiologische bevindingen.

Hoe werd dit onderzocht?

Gerandomiseerde klinische trial in 22 centra in Groot-Brittannië met drie armen, bestaande uit twee behandelingsgroepen, te weten met losse maden of met maden in een zakje, en een groep die hydrogel kreeg (de controlegroep). Patiënten hadden veneuze of gemengd arteriële en veneuze ulcera op de benen met minstens 25% beslag of necrose en een enkel-armindex van tenminste 0,6.

Belangrijkste resultaten

Er werden 267 patiënten gerandomiseerd over de drie groepen. Madentherapie laat ten opzichte van de hydrogelgroep geen verschil in tijd tot wondgenezing, geen veranderde kwaliteit van leven en geen verminderde bacteriële kolonisatie zien. Wel ging madentherapie gepaard met een significant kortere tijd tot débridement, maar ook met hogere pijnscores in de groepen met madentherapie.

Consequenties voor de praktijk

Aangezien madentherapie bij ulcera aan het been geen kortere tijd tot wondgenezing laat zien, is er op basis van dit artikel geen plaats voor routinematige toepassing van maden in de behandeling van een veneus ulcus. Veneuze ulcera moeten genezen door zwachtelen en onderliggende veneuze afwijkingen moet men opsporen en eventueel behandelen.