Samenvatting
Doel
Nagaan hoe de eerste opvang van kinderen in kritieke toestand in algemene ziekenhuizen georganiseerd is, of de zorgverleners voldoende getraind zijn en of de benodigde materialen en medicatie aanwezig zijn.
Opzet
Enquêteonderzoek gecombineerd met een bezoek op locatie.
Methode
Wij verzonden vragenlijsten aan alle primair betrokken specialisten op de spoedeisende hulp (SEH) en de kinderafdeling, en aan alle secundair betrokken specialisten (anesthesisten en intensivisten) in de 9 algemene ziekenhuizen in Zuidoost-Nederland. 2 onderzoekers voerden op locatie een gestructureerd interview met de verantwoordelijke kinderarts, en controleerden materialen en medicatie op de SEH en de kinderafdeling.
Resultaten
Van de 195 verzonden vragenlijsten waren er 97 (49,7%) bruikbaar voor analyse. De respons van de primair betrokken specialisten (77,6%) was ruim tweemaal zo hoog als die van de secundair betrokken specialisten (31,9%). In 7 ziekenhuizen waren mondelinge afspraken gemaakt over de organisatie van de acute opvang, 1 ziekenhuis beschikte over een protocol, 2 ziekenhuizen hadden een werkgroep ingesteld voor dit onderwerp. Van de respondenten wist 1 op de 5 niet dat er afspraken bestonden en veronderstelde ruim 1 op de 3 ten onrechte dat er een protocol was. Van de primair betrokken specialisten beschikten 2 op de 3 over een certificaat voor Advanced Paediatric Life Support (APLS), van de secundair betrokkenen 1 op de 13. Scenariotrainingen werden gegeven in 8 ziekenhuizen. 8 ziekenhuizen beschikten over een kinderreanimatiekar zowel op de spoedeisende hulp als op de kinderafdeling, in 3 ziekenhuizen was deze op beide afdelingen compleet. In 6 van de 9 ziekenhuizen ontbraken larynxmaskers en ventielen voor positieve eindexpiratoire drukbeademing (PEEP-knoppen). De medicatie was in alle ziekenhuizen compleet.
Conclusie
In de 9 onderzochte ziekenhuizen verdienden alle onderzochte aspecten – organisatie, training en materialen – aandacht. Veel specialisten bleken niet APLS-gecertificeerd, vaak ontbraken schriftelijke protocollen voor organisatie en scholing. Maatregelen die snel tot verbetering kunnen leiden, zijn het instellen van een werkgroep die zich met de acute opvang van kinderen in kritieke toestand belast, en het invoeren van een uniforme inventarislijst voor spoedopvangmaterialen.
Reacties