De grens tussen ‘te weinig te laat’ en ‘te veel te vroeg’

Transfusie bij de acuut bloedende patiënt

Opinie
Patricia M. Stassen
Yolande C.A. Keulemans
Michel Aquarius
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:A6205
Abstract

Zie het voor u: een fors bloed brakende patiënt bezoekt de Spoedeisende Hulp. De arts-assistent die de patiënt moet opvangen, probeert de patiënt te stabiliseren. Hij handelt volgens de principes van de ABCDE-methodiek: eerst de ademweg beoordelen, veel zuurstof geven, dan de ademhaling (‘breathing’) en de circulatie bekijken; is er sprake van shock? ‘Bestel twee packed cells en vullen’, luidt de opdracht.

Zekerheid en nuance

Dit scenario speelt zich geregeld af op elke SEH. Waar tot voor kort de arts begon met een anamnese, lichamelijk onderzoek, een differentiaaldiagnose en een weloverwogen, zekere keuze van aanvullend onderzoek en behandeling, is dat niet meer van deze tijd. Tegenwoordig is het beleid: eerst nagaan of een patiënt stabiel is, dan resusciteren en daarna pas een genuanceerd beleid bedenken.

Intuïtief lijkt deze benadering goed, maar is dat ook altijd zo? Zo simpel is het niet. Het adagium ‘hypoxia kills’, met de boodschap ‘altijd veel…

Auteursinformatie

Maastricht Universitair Medisch Centrum+, afd. Interne Geneeskunde, Maastricht.

Contact dr. P.M. Stassen (p.stassen@mumc.nl)

Verantwoording

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 21 maart 2013

Auteur Belangenverstrengeling
Patricia M. Stassen ICMJE-formulier
Yolande C.A. Keulemans ICMJE-formulier
Michel Aquarius ICMJE-formulier
Restrictief transfusiebeleid is beter bij hoge tractus-digestivusbloeding
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties