Samenvatting
Doel
Het onderzoeken van therapietrouw op lange termijn voor leefregels bij patiënten met hartfalen.
Opzet
Beschrijvend, prospectief.
Methode
Data van 648 opgenomen patiënten met hartfalen werden geanalyseerd. Therapietrouw voor dieet, vochtbeperking, dagelijks wegen en bewegen werd gemeten tijdens opname en 1, 6, 12 en 18 maanden na ontslag met vragenlijsten. Bij opname werden vragenlijsten ingevuld over depressie, kennis over hartfalen en fysiek functioneren. Logistische regressieanalyses werden gebruikt om te onderzoeken welke variabelen onafhankelijk geassocieerd waren met lage therapietrouw op de lange termijn.
Resultaten
Bij opname en tijdens de 18 maanden follow-up varieerde de therapietrouw voor dieet en vochtbeperking respectievelijk van 77 tot 91% en van 72 tot 89%. De therapietrouw voor dagelijks wegen (34-85%) en bewegen (48-64%) was aanzienlijk lager. Patiënten met klachten bij forse inspanning waren minder vaak therapietrouw voor vochtbeperking (oddsratio (OR): 1,97; 95%-BI: 1,25-3,08). Minder kennis over hartfalen was onafhankelijk geassocieerd met lage therapietrouw voor vochtbeperking (OR: 0,78; 95%-BI: 0,71-0,86) en wegen (OR: 0,86; 95%-BI: 0,79-0,94). Extra educatie verbeterde de therapietrouw voor deze 2 leefregels. Vrouwelijk geslacht (OR: 1,91; 95%-BI: 1,26-2,90), een CVA in de voorgeschiedenis (OR: 3,55; 95%-BI: 1,54-8,16) en verminderd fysiek functioneren (OR: 0,99; 95%-BI: 0,98-0,99) waren onafhankelijk geassocieerd met lage therapietrouw voor bewegen op lange termijn.
Conclusie
De therapietrouw op lange termijn voor dagelijks wegen en bewegen was lager dan die voor dieet en vochtbeperking. Kennis en educatie waren gerelateerd aan verbeterde therapietrouw voor wegen en vochtbeperking, maar hadden geen invloed op therapietrouw voor bewegen. Nieuwe benaderingen zijn nodig om therapietrouw voor bewegen te verbeteren.
Reacties