Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Niet altijd conservatief

Behandeling van een eerste anterieure schouderluxatie

Klinische praktijk
Remy van der Heiden
Wendy E. Bruinsma
Gino M.M.J. Kerkhoffs
J.C. (Carel) Goslings
Niels W.L. Schep
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:A5526
Abstract
Abstract
Sluiten
Treatment of primary anterior shoulder dislocation; do not always treat conservatively

  • According to the current guidelines, primary anterior shoulder dislocations are treated conservatively after repositioning by short-term immobilisation of the shoulder.

  • Shoulder stabilization surgery – either open or arthroscopically – reduces the risk of recurrence and improves the functional outcome over the long term.

  • Active young adults are known to have up to a 90% increased risk of recurrent dislocation after the conservative treatment of a primary shoulder dislocation.

  • Active young men particularly benefit from shoulder stabilization surgery.

  • When comparing operative techniques, there is no difference between an open procedure and an arthroscopic procedure in terms of recurrence.

  • The choice between open treatment and arthroscopic treatment depends on the preference of the patient and the experience of the surgeon.

    • Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

  • Volgens de huidige richtlijn wordt een eerste anterieure schouderluxatie na repositie conservatief behandeld door kortdurende immobilisatie van de schouder.

  • Actieve jongvolwassenen hebben een grote kans, tot 90%, op een recidiefluxatie na conservatieve behandeling van een eerste schouderluxatie.

  • Een schouderstabiliserende operatie – open of artroscopisch – verlaagt de recidiefkans en verbetert de functionele uitkomst op lange termijn.

  • Vooral actieve jongvolwassen mannen hebben baat bij een schouderstabiliserende operatie.

  • Bij een vergelijking van operatieve behandelingen is er geen verschil in recidiefkans tussen een open en een artroscopische operatie.

  • De keuze tussen een open of artroscopische operatie is afhankelijk van de voorkeur van de patiënt en de ervaring van de behandelaar.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:A5526
Vakgebied
Chirurgie
Bewegingsapparaat
Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Amsterdam.

Trauma Unit: R. van der Heiden, medisch student; drs. W.E. Bruinsma, arts-onderzoeker; dr. N.W.L. Schep, MSc en prof.dr. J.C. Goslings, traumachirurgen.

Afd. Orthopedie: dr. G.M.M.J. Kerkhoffs, orthopedisch chirurg.

Contact R. van der Heiden (remyvanderheiden@gmail.com)

Verantwoording

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 23 januari 2013

Auteur Belangenverstrengeling
Remy van der Heiden ICMJE-formulier
Wendy E. Bruinsma ICMJE-formulier
Gino M.M.J. Kerkhoffs ICMJE-formulier
J.C. (Carel) Goslings ICMJE-formulier
Niels W.L. Schep ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

W.Jaap
Willems

In dit artikel concluderen de auteurs, dat jonge mannen baat hebben bij een schouderstabiliserende operatie na een eerste luxatie.

De recidief kans is bij jongeren inderdaad hoog. Hoewel een percentage van 90% is beschreven in de amerikaanse literatuur bij jonge atleten, is het echter in de nederlandse situatie reeeler uit te gaan van de getallen van Hovelius 1,  hier te lande zijn bevestigd door te Slaa 2, nl  een recidief  percentage bij de groep onder de 20 jaar van 50-65 %. Boven de 20 jaar neemt dat percentage drastisch af.

De auteurs stellen , dat er onvoldoende gerandomiseerde studies zijn gedaan waarin de open en arthroscopische behandeling worden vergeleken. Er is echter uitgebreide literatuur, w.o 4 RCT’s ,waaruit naar voren komt, dat er geen verschil is tussen een open of arthroscopische behandeling3. 

Uit een recente  review van retrospectieve series open of arthroscopische behandeling met een lange f-up blijkt er geen verschil te zijn wat betreft o.a. recidief kans en het  ontstaan van artrose4.

Bij de keus van de behandeling , een open of scopische benadering speelt zeker de ervaring van de chirurg een rol.  De scopische behandeling is echter binnen de orthopedie de afgelopen 20 jaar dermate ingeburgerd, dat de patient zelden meer vraagt om een open behandeling.

Daarbij dient gerealiseerd te worden, dat bij een open behandeling door de spier van de subscapularis wordt geopereerd, met als mogelijk gevolg littekenvorming, en een lastiger recidief operatie, als dat nodig is.

Tenslotte: de open meniscectomie is obsoleet geworden ten gunste van de arthroscopsiche meniscectomie;  hetzelfde geldt  tegenwoordig  voor een open herstel van weke delen letsel na een schouderluxatie.Daar kan nog aan toegevoegd worden , dat tijdens een arthroscopische ingreep  eventuele andere ingrepen, zoals een remplissage kunnen  worden verricht, hetgeen met een open techniek niet mogelijk is.

 

  1. Hovelius L, Oloffson A, Sandstrom B et al. Nonoperative treatment of primary anterior shoulder dislocation in patients forty years of age and younger. A prospective twenty-five year follow-up. J Bone Joint Surg Am. 2008;90:945-52
  2. te Slaa RL Wijffels MP,Brand R, Marti RK. The prognosis following acute primary

              glenohumeral dislocation. J Bone Joint Surg Br. 2004;86(1):58-64

         3.Godin J, Sekiya JK. Systematic review of arthroscopic versus open repair for

             recurrent anterior shoulder dislocation. Sports Health 2011:3(4):396-404.

         4  Harris JD, Gupta AK,Mall NA, Abrams GD, McCormick FM, Cole BJ,Bach BR, 

              RomeoAA,Verma NN,.Bach Jr., M.D., Anthony A. Romeo, M.D., and Nikhil N. Verma,      

             M.D. Long-term outcomes after Bankart shoulder stabilization. Arthroscopy: The  

             Journal of Arthroscopic and Related Surgery, Vol 29, No 5 (May), 2013: pp 920-933

 

D.F. van Deurzen, orthopedisch chirurg, OLVG, Amsterdam

Dr. W.J.Willems,orthopedisch chirurg, Lairesse Kliniek, Amsterdam