Risicofactoren voor adenocarcinoom

Patiënten met hooggradige dysplasie in Barrett-slokdarm*

Onderzoek
Romy E. Verbeek
Martijn G.H. van Oijen
Fiebo J.W. ten Kate
Frank P. Vleggaar
Marguerite E.I. Schipper
Mariel K. Casparie
Jantine W.P.M. van Baal
Peter D. Siersema
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:A5056
Abstract

Samenvatting

Doel

Analyse van de follow-upstrategieën in een Nederlands cohort van patiënten met hooggradige dysplasie (HGD) in een Barrett-slokdarm en het identificeren van risicofactoren voor adenocarcinoom van de slokdarm.

Opzet

Retrospectief cohortonderzoek.

Methode

Patiënten met een Barrett-slokdarm bij wie de diagnose ‘HGD’ werd gesteld in de periode 1999-2008 werden geïdentificeerd in de landelijke databank met histo- en cytopathologie-uitslagen (PALGA). Onafhankelijke voorspellers voor adenocarcinomen in de eerste 6 maanden na de diagnose ‘HGD’ (prevalente adenocarcinomen) of daarna (incidente adenocarcinomen) werden geïdentificeerd met multivariate Cox-regressieanalyse.

Resultaten

In totaal werden 827 patiënten met HGD in een Barrett-slokdarm geïncludeerd. Follow-updata van 699 patiënten (85%) waren beschikbaar. Bij 249 (36%) patiënten met HGD werd een adenocarcinoom vastgesteld. De volgende omstandigheden waren geassocieerd met een verlaagd risico op een prevalent adenocarcinoom (n = 177): deelname aan een endoscopisch follow-upprogramma voorafgaand aan HGD, unifocale HGD, diagnose ‘HGD’ gesteld in een universitair ziekenhuis, en endoscopische resectie of ablatie van HGD. Een leeftijd van 65-75 jaar was geassocieerd met een verhoogd risico. Het risico op progressie naar incident adenocarcinoom (n = 72) was lager wanneer patiënten na de diagnose ‘HGD’ deelnamen aan een follow-upprogramma en ablatie van HGD ondergingen; het risico was hoger bij een leeftijd ≥ 75 jaar en bij een langer interval tussen de diagnose ‘HGD’ en de eerstvolgende endoscopische follow-up.

Conclusie

In dit Nederlandse cohort was het risico op een adenocarcinoom lager wanneer patiënten met een Barrett-slokdarm deelnamen aan een endoscopisch follow-upprogramma voordat de diagnose ‘HGD’ werd gesteld en endoscopische behandeling ondergingen; bij oudere patiënten was dit risico hoger.

Auteursinformatie

*Dit onderzoek werd eerder gepubliceerd in The American Journal of Gastroenterology (2012;107:534-542) met als titel ‘Surveillance and follow-up strategies in patients with high-grade dysplasia in Barrett’s esophagus: a Dutch population-based study’. Afgedrukt met toestemming.

Universitair Medisch Centrum Utrecht, Utrecht.

Afd. Maag-, Darm- en Leverziekten: drs. R.E Verbeek, arts-onderzoeker; dr. M.G.H. van Oijen, dr. F.P. Vleggaar en prof.dr. P.D. Siersema, mdl-artsen; dr. J.W.P.M. van Baal, onderzoeker.

Afd. Pathologie: prof.dr. F.J.W. ten Kate en drs. M.E.I. Schipper, pathologen.

Stichting PALGA, Utrecht.

Drs. M.K Casparie, medisch adviseur.

Contact drs. R.E. Verbeek (R.E.Verbeek-2@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: er zijn belangen gemeld (zie www.ntvg.nl, zoeken op A5056; klik op ‘Belangenverstrengeling’). Financiële ondersteuning: P.D. Siersema en M.G.H. van Oijen ontvingen subsidie ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek van AstraZeneca BV en Janssen BV.
Aanvaard op 29 augustus 2012

Auteur Belangenverstrengeling
Romy E. Verbeek ICMJE-formulier
Martijn G.H. van Oijen ICMJE-formulier
Fiebo J.W. ten Kate ICMJE-formulier
Frank P. Vleggaar ICMJE-formulier
Marguerite E.I. Schipper ICMJE-formulier
Mariel K. Casparie ICMJE-formulier
Jantine W.P.M. van Baal ICMJE-formulier
Peter D. Siersema ICMJE-formulier
Surveillance voor Barrett-slokdarm de moeite waard?
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties