Samenvatting
De multidisciplinaire richtlijn ‘Diagnostiek kleinevatenvasculitis’ geeft aanbevelingen voor de diagnostiek van kleinevatenvasculitis, die frequent gepaard gaat met huidafwijkingen.
Het doel van deze richtlijn is het versnellen van het diagnostisch proces om irreversibele orgaanschade te voorkomen of te beperken.
De klinische presentatie van kleinevatenvasculitis is variabel en vaak atypisch. De meest voorkomende algemene symptomen zijn algemene malaise, onbegrepen koorts, gewichtsverlies, vermoeidheid, verminderde eetlust en nachtzweten. Indien deze symptomen gepaard gaan met een of meerdere orgaanspecifieke verschijnselen vergroot dat de waarschijnlijkheid van de diagnose ‘kleinevatenvasculitis’.
Bij verdenking op kleinevatenvasculitis dient altijd een uitgebreide anamnese en lichamelijk onderzoek gericht op interne organen, gewrichten, huid en zenuwstelsel te worden uitgevoerd.
Met aanvullend laboratoriumonderzoek wordt eventuele orgaanbetrokkenheid aangetoond en kan de kleinevatenvasculitis verder worden geclassificeerd. Om de diagnose met zekerheid te stellen is histologisch onderzoek van een betrokken orgaan noodzakelijk.
Vanwege de mogelijke betrokkenheid van meerdere orgaansystemen is multidisciplinaire samenwerking van groot belang in de diagnostiek.
Reacties