Het signaleren en aanpakken van kindermishandeling

Dames en Heren,

Het signaleren en gericht aanpakken van kindermishandeling is zeer belangrijk en kan levensreddend zijn. Toch schieten professionals in ziekenhuizen hierin nog tekort. In 2008 was slechts 6,01% van de meldingen bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) afkomstig uit een ziekenhuis (http://www.mogroep.nl/scrivo/asset.php?id=381949). Ook op huisartsenposten is de herkenning van kindermishandeling laag.1

De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft een prestatie-indicator ‘Kindermishandeling’ opgenomen in de basisset 2010 (http://www.igz.nl/zoeken/download.aspx?download=Basisset_prestatie_indicatoren_ziekenhuizen_2010.pdf; bl. 114). Onderdeel hiervan is de aanwezigheid van een multidisciplinair team Kindermishandeling (TKM) in ieder ziekenhuis, met het verbeteren van de signalering als doel. Een aantal experts, verzameld in een TKM, kan medewerkers adviseren bij een vermoeden op kindermishandeling. Dit TKM zou minimaal moeten bestaan uit: een kinderarts, een maatschappelijk werker, een verpleegkundige van de Spoedeisende Hulp (SEH), een verpleegkundige van de kinderafdeling, een vertrouwensarts van het AMK en een chirurg of kinderchirurg, SEH-arts of orthopeed…