Gepubliceerd:
345 deelnemers
'J.H.B., 51 jaar oud, klerk van beroep, wandelde op een kouden Februari-avond van het jaar 1892 op straat. De dooi was juist ingevallen en de straten waren dientengevolge glad. De wandelaar gleed uit en viel voorover met borst en aangezicht op den grond, want ongelukkigerwijze had hij wegens de heerschende koude de handen in de zakken van zijn overjas. De neus vertoonde gedurende eenige dagen de sporen van verwonding, de linker schouder bleef eenigen tijd pijnlijk, doch overigens scheen dit accident geen gevolgen te hebben. In September van ditzelfde jaar bespeurde B. een rood plekje op de borst, ter rechter zijde van het bovenste deel van het borstbeen. Het werd toevallig ontdekt, want eenigen last berokkende dit hem niet. Hij meende zelfs, dat het door een insectenbeet was veroorzaakt, doch 14 dagen later begon dit plekje pijn te doen en naar buiten uit te puilen, ter grootte van een erwt. De pijnen, hoewel dragelijk, verdwenen niet en zij dreven hem het eerst naar den geneesheer. Allengs nam de uitpuiling van den borstwand in omvang toe, en toen de pijnen bleven voortbestaan, zocht hij in Maart 1893 hulp in het ziekenhuis te Rotterdam.' Aldus prof. P.K. Pel in 1895 in het Tijdschrift (klik op de afbeelding voor volledige weergave).