Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Meerwaarde van multidisciplinaire benadering en concentratie van zorg

Heupfractuur bij ouderen

Klinische praktijk
Puck van der Vet
Jip Kusen
Martijn van Dijk
R. Marijn Houwert
Egbert Jan M.M. Verleisdonk
Detlef van der Velde
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1563
Abstract
Abstract
Sluiten
Hip fracture in elderly patients; additional value of a multidisciplinary approach and concentration of care

Management of elderly patients with a proximal femoral fracture is an increasing challenge for the Dutch healthcare system. Proximal femoral fractures in the elderly have high morbidity and mortality rates. Furthermore, healthcare costs for this group of patients are rising. Referral, operation and postoperative care demand efficient collaboration between healthcare professionals. Every step in this chain of events is crucial for optimal treatment results. Multidisciplinary orthogeriatric trauma care shows promising results. In addition, high volume care results in better outcome of geriatric trauma patients.

Conflict of interest and financial support: none declared.

Dames en Heren,

De oudere patiënt met een heupfractuur vormt een toenemende uitdaging voor de traumazorg in Nederland. Heupfracturen bij ouderen gaan gepaard met een hoge mortaliteit, hoge morbiditeit en hoge kosten.1 Door de toenemende vergrijzing is de piekincidentie nog niet bereikt. Aan de hand van 3 casussen willen wij de meerwaarde van een multidisciplinaire benadering en concentratie van zorg illustreren voor de oudere patiënt met een heupfractuur.

Patiënt A, een 91-jarige vrouw, was gevallen tijdens het boodschappen doen. De huisarts wilde een heupfractuur uitsluiten en stuurde haar dezelfde dag in naar ziekenhuis A, een level 2-traumacentrum zonder multidisciplinaire geriatrische traumazorg. Ze woonde zelfstandig en liep zonder hulpmiddelen; ze kreeg enkele malen per week thuishulp. De voorgeschiedenis vermeldde hypercholesterolemie, stabiele angina pectoris en hypertensie. Ze gebruikte hiervoor amlodipine, losartan, simvastatine en triamtereen/hydrochloorthiazide.

In het ziekenhuis werd de diagnose ‘gedislokeerde collum-femorisfractuur’ gesteld. Vóór opname werd met patiënte op de SEH…

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D1563
Vakgebied
Chirurgie
Huisartsgeneeskunde
Ouderen
Spoed
Auteursinformatie

St. Antonius Ziekenhuis, Nieuwegein.

Afd. Chirurgie: P. van der Vet, medisch student en onderzoeker; dr. D. van der Velde, traumachirurg.

Afd. Orthopedie: dr. M. van Dijk, orthopedisch chirurg.

Diakonessenhuis, afd. Heelkunde, Utrecht.

J. Kusen, medisch student en onderzoeker; dr. E.J.M.M. Verleisdonk, traumachirurg.

UMC Utrecht, afd. Traumachirurgie, Utrecht.

Dr. R.M. Houwert, traumachirurg.

Contact dr. D. van der Velde (d.van.der.velde@antoniusziekenhuis.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Puck van der Vet ICMJE-formulier
Jip Kusen Niet beschikbaar
Martijn van Dijk ICMJE-formulier
R. Marijn Houwert ICMJE-formulier
Egbert Jan M.M. Verleisdonk ICMJE-formulier
Detlef van der Velde ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Fraai gestructureerd artikel.
1 kanttekening: Liever geen delier-profylaxe als patiënte niet in verleden
delirant is geweest. Mocht patiënte delirant worden tijdens de behandeling.
dan is het vroeg genoeg om dan te starten met haloperidol.