Ernstige, lichamelijke ziekten gaan dikwijls gepaard met een delirium. Het delirium is een organisch-psychiatrische stoornis ten gevolge van het falen van het metabolisme in de hersenen. Dit ziektebeeld komt niet zelfstandig voor, maar is steeds het gevolg van een lichamelijke ziekte. In verband met het ontstaan ervan worden vele neurotransmitters genoemd, maar omdat over de pathofysiologie niets feitelijks bekend is, gaan we hier niet verder op in. Het delirium wordt gekenmerkt door stoornissen van het bewustzijn, de cognitieve functies en van de psychomotoriek.1 De gedragsproblemen waarmee het delirium ook gepaard gaat, bemoeilijken dikwijls de noodzakelijke somatische behandeling. Het delirium wordt vaak niet onderkend en dit kan er dan toe leiden dat het medische personeel zich ergert aan die lastige en niet-meewerkende patiënt met, als gevolg ervan, een onjuiste aanpak.2 Daarom is het van wezenlijk belang het delirium te herkennen als een ernstig symptoom van een lichamelijke aandoening. In…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Delirium in het algemene ziekenhuis
's-Gravenhage, april 1988,
Met belangstelling heb ik het lezenswaardige artikel van de collegae Van der Mast en Moleman gelezen (1988;617-20). Wat betreft de therapie van het alcoholdelirium wil ik toch een kanttekening maken. Als ‘verslavingsarts’ werkzaam in een kliniek voor alcoholisten heb ik bij de behandeling van het alcoholdelirium goede ervaringen met clorazepinezuur (Tranxène) intramusculair toegediend.
Voor intramusculaire toediening van benzodiazepinen is clorazepinezuur het enige preparaat dat dan snel en volgens voorspelbare farmacokinetiek wordt geresorbeerd en dus snel werkt. Dit in tegenstelling tot andere ook intramusculair toegediende benzodiazepinen zoals diazepam (Valium) of chloordiazepoxide (Librium), die langzaam en volgens onvoorspelbare farmacokinetiek worden opgenomen. Hierdoor blijft het effect soms uit, waardoor te snel opnieuw een injectie wordt toegediend en er zodoende kans op oversedatie bestaat.
Als de patiënt hevige onrust vertoont, of ernstige hallucinaties heeft, kan clorazepinezuur ook gecombineerd worden met een kleine dosis haloperidol (Haldol).
Delirium in het algemene ziekenhuis
Rotterdam, mei 1988,
De opmerkingen van collega Spieksma over de therapie van het alcoholdelirium kunnen wij onderschrijven. Het gaat er bij de behandeling om een betrouwbare en eenvoudige toedieningsvorm te hanteren. Hiervoor kan clorazepinezuur intramusculair even goed dienst doen als diazepam per rectiole. Het vermijden van injecties kan zijn voordelen hebben, maar lijkt ons niet doorslaggevend.