Uit een peiling van het NTvG blijkt dat ziekenhuizen verspreid over het land kampen met een ernstig tekort aan arts-assistenten. Wat zijn de oorzaken en de gevolgen van dit tekort? En hoe lang kunnen de ‘achterblijvers’ de gaten in de roosters nog vullen?
‘Ik moest constant op twee plekken tegelijk zijn en had het gevoel alles te moeten afraffelen. Ik was totaal overwerkt. Het was voor mijn patiënten niet veilig.’ Een anios neurologie schetst hoe het was om op een afdeling te werken met te weinig arts-assistenten. Omdat hij graag in opleiding tot neuroloog wilde komen, hield hij vol. ‘Maar ondertussen viel de ene na de andere collega uit en kwam er steeds meer werk op mijn schouders terecht.’
Generaties lang staan jonge artsen in de rij om in de ziekenhuizen te werken. Maar de afgelopen jaren lijkt hierin een kentering te ontstaan. Vacatures blijven langdurig onvervuld en de assistentenkamers worden leger en leger. Waar het artsenvak vroeger een roeping was waar je alles voor op wilde geven, klinkt er nu vanuit jonge basisartsen een steeds luidere roep voor een verbeterde werk-privébalans. ‘Uiteindelijk is ook arts-zijn gewoon je beroep en is er meer…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties