Zo kan het dus ook!

Op het moment dat voor de ogen van de hele wereld de Libische leider gevallen is maar die in Syrië nog steeds hard terugslaat, moet je jezelf toch gelukkig prijzen dat ook heel veel meningsverschillen en belangentegenstellingen op intellectuele wijze uitgevochten kunnen worden met debat, overleg en samenwerking. Dit nummer van het Tijdschrift laat dat op een aantal manieren duidelijk blijken. Zo vinden wij op bl. 1558 (A3774) een commentaar van Luc Bonneux en Philippe Autier over het nut van bevolkingsonderzoek naar borstkanker. Op zich is het al bijzonder dat Bonneux met zijn Vlaamse achtergrond een publicitair samenwerkingsverband heeft weten te smeden met een van oorsprong Franstalige Brusselaar. Zo kan het dus ook! De twee auteurs betogen dat het strak georganiseerde programma voor borstkankerscreening in Nederland minder effect lijkt te hebben dan velen ons willen doen geloven. Dat zal de voorstanders van screening natuurlijk niet goed uitkomen, maar in plaats van wederzijdse verkettering zou dit nu eens moeten leiden tot een breed gedragen debat en overleg over de vraag of we echt wel door moeten gaan met de huidige vorm van screening. Er is twijfel over het nut, en hebben wij ooit niet allemaal geleerd: ‘in dubio abstine’? Eén debat met zuivere wetenschappelijke argumenten is in dit kader meer waard dan duizend politiek gekleurde aforismen. Hoe overleg en samenwerking tot zinvolle acties kunnen leiden, heeft ook de EHEC-uitbraak ons geleerd. In dit nummer twee artikelen die de EHEC-bacterie tot onderwerp hebben (A3743, bl. 1575 en A3809, bl. 1581). Als er elders in het land wat meer bereidheid was geweest tot overleg en samenwerking hadden sommige problemen, al zijn die wellicht alleen van publicitaire aard, wellicht voorkomen kunnen worden. Er is in dit nummer echter nog een artikel te vinden dat naar de mening van de hoofdredactie een bijzondere vermelding waard is. Het betreft het stuk over de auto-immune pancreatitis (A3067, bl. 1568). Geheel toevallig ontvingen wij op dezelfde dag maar vanuit twee verschillende klinieken een manuscript over patiënten met een auto-immune pancreatitis. Wij hebben daarop de twee schrijversgroepen gevraagd of zij deze twee stukken tot één geheel konden samensmeden, waarbij natuurlijk wel het aantal auteurs omlaag moest. Deze exercitie is geslaagd en het resultaat kunt u deze week bij ons lezen. Overleg en samenwerking hebben er in dit geval toe geleid dat enkele academische auteurs van naam hun plaats hebben afgestaan aan auteurs uit een niet-academisch ziekenhuis. Zo kan het dus ook!