Ziektebeelden bij een persisterende ductus omphalo-entericus of resten ervan niet altijd onschuldig

Klinische praktijk
D.C. van der Zee
A.J. Pull ter Gunne
M.H. Rövekamp
N.M.A. Bax
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:985-6

Dames en Heren,

Bij een persisterende ductus omphalo-entericus of de resten ervan kunnen zich verschillende ziektebeelden voordoen. Alvorens enige ziektebeelden met u te bespreken is een korte schets van de embryologie van de ductus omphalo-entericus op zijn plaats.

Aan het begin van de 4e week van de ontwikkeling van het embryo staat de middendarm in ruim open verbinding met de dooierzak via de ductus omphalo-entericus. Door de kromming van het embryo om de navelstreng heen als gevolg van de snelle ontwikkeling in deze periode van vooral de neurale buis groeit het embryo als het ware om de steeds kleiner wordende dooierzak heen. Uiteindelijk blijft van de ductus omphalo-entericus alleen wat ‘littekenweefsel’ over dat is opgenomen in de navelstreng.1 Doet zich een stoornis in de geschetste ontwikkeling voor dan kan de ductus omphalo-entericus of een deel ervan persisteren, hetgeen bij 2-4 van de bevolking voorkomt.2

In het Wilhelmina Kinderziekenhuis…

Auteursinformatie

Wilhelmina Kinderziekenhuis, Universiteitskliniek voor kinderen en jeugdigen, afd. Kinderchirurgie, Postbus 18009, 3501 CA Utrecht.

D.C.van der Zee, A.J.Pull ter Gunne, mw.dr.M.H.Rövekamp en Prof.dr.N.M.A.Bax, kinderchirurgen.

Contact prof.dr.N.M.A.Bax

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties