Ziekte gevangen

Heel Nederland zit vast in de sneeuw, ik in huis. Pas op het achtuurjournaal hoor ik dat Noord-Holland getroffen is door een verkeersinfarct. Daar merk ik niks van, want mijn uitzicht is al weken hetzelfde. Elke dag blijven de Erwin Krollen van deze wereld vertellen dat mijn wereld niet veel groter wordt. Het blijft maar sneeuwen en vriezen. Ik geef mijn schaatsen weg, het is toch fondantijs en bovendien durf ik in de toekomst vast niet meer. Op het fietspad voor het huis breekt af en toe iemand zijn of haar been.

Voorzichtig probeer ik met stok een rondje door…