Dokters stuiten in hun dagelijkse praktijk geregeld op patiënten die iets van hen willen, zonder dat dit medisch noodzakelijk is. Wanneer artsen diagnostiek, medicatie of chirurgie inzetten om de niet-medische wensen van hun patiënten te vervullen, is er sprake van ‘wensvervullende geneeskunde’. Eva Asscher c.s. (Erasmus MC) gingen na welke…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:C1268
Reacties