Zie ook de artikelen op bl. 1560 en 1579.
Het formuleren van richtlijnen voor het handelen van artsen staat momenteel sterk in de belangstelling en wordt in toenemende mate gepropageerd.1 Immers, bij het in kaart brengen van de hedendaagse medische beroepsbeoefening zijn diverse probleemgebieden gesignaleerd. Het werkelijke nut voor de patiënt van veel gevestigde maar ook van nieuwe diagnostische of therapeutische ingrepen wordt onvoldoende bewezen geacht.2 Evenzo blijken bij toetsing aan indicatiecriteria naderhand grote aantallen diagnostische of therapeutische procedures onnodig te zijn toegepast.3 Voorts bestaat er tussen (groepen) artsen vaak grote variabiliteit bij de benadering van hetzelfde klinische probleem.4 Ten slotte zullen de kosten van de zorg moeten worden beteugeld en keuzen moeten worden gemaakt.5 Al deze kwesties vragen om oplossing.
Het rapport ‘Medisch handelen op een tweesprong’ spoort de medische professie dringend aan op korte termijn zelf orde op zaken te stellen om ingrijpen…
Reacties