In de laatste twintig jaar hebben de wetenschappelijke en de algemene pers ettelijke gevallen gesignaleerd van fraude, plagiaat en andere vormen van wetenschappelijk wangedrag. ‘Louis Pasteur was een fraudeur’, kopte onlangs de voorpagina van NRC Handelsblad.1 Het is mijn bedoeling in dit artikel enkele nieuwere gevallen van fraude in de biomedische wetenschappen te bespreken, de Nederlandse situatie te bezien en preventieve maatregelen voor te stellen.
Wat wordt bedoeld met ‘wetenschappelijk wangedrag’? Volgens de definitie van de Amerikaanse Public Health Service vallen hieronder: het verzinnen en het vervalsen van gegevens, plagiaat en andere praktijken die in belangrijke mate afwijken van wat algemeen aanvaard wordt in de wetenschappelijke gemeenschap ten aanzien van onderzoeksvoorstellen alsmede uitvoering en verslaglegging van research.2 Het gelijktijdig indienen van een manuscript bij diverse tijdschriften valt in de categorie ‘overige afwijkende praktijken’ van het Office of Scientific Integrity (OSI) van de National Institutes of Healht (NIH).3…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties