Waarom vinden artsen het zo moeilijk om te stoppen met medicatie?

Perspectief
Liesbeth J. van der Jagt
Peter L.B.J. Lucassen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D6152
Abstract

Samenvatting

Richtlijnen en literatuur over communicatie tussen arts en patiënt geven handvatten voor patiëntgerichte communicatie, gezamenlijke besluitvorming, het tonen van empathie en het hanteren van ethische kwesties. Minder belicht is echter de vraag wanneer, waarom en op welke manier je als arts een ingezette behandeling dient te stoppen. Hierbij spelen arts-gebonden factoren een grote rol. Kennis over de gevolgen van stoppen, kunnen omgaan met onzekerheid en eigen kwetsbaarheden, en organisatorische condities zijn belangrijk om een behandeling te kunnen stopzetten of afbouwen.

Auteursinformatie

UMC Utrecht, Julius Centrum, Utrecht: drs. E.J. van der Jagt, andragoloog. Radboudumc, Institute for Health Sciences, afd. Eerstelijnsgeneeskunde, Nijmegen: dr. P.L.B.J. Lucassen, huisarts (niet-praktiserend) en onderzoeker.

Contact L. van der Jagt (ejvanderjagt@kpnmail.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Liesbeth J. van der Jagt ICMJE-formulier
Peter L.B.J. Lucassen ICMJE-formulier
Waarom vinden patiënten het moeilijk om te stoppen met medicijnen?
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Huisartsgeneeskunde
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties