Calamiteitenonderzoek leidt vaak tot slecht uitvoerbare en weinig relevante aanbevelingen. Een nieuwe onderzoeksmethode volgens de moderne principes uit de veiligheidswetenschap doet meer recht aan de complexiteit van de dagelijkse praktijk, waardoor zorgprofessionals zich er beter in herkennen.
Samenvatting
Calamiteitenonderzoek leidt vaak tot slecht uitvoerbare en weinig relevante aanbevelingen, omdat de analyse volgens een oorzaak- en gevolgsystematiek wordt verricht. De complexiteit van de zorgverlening vraagt om een andere methode, die de complexiteit van de dagelijkse zorg respecteert en op de juiste waarde schat. Onderzoek volgens het Safety-II-gedachtegoed laat goed zien wat de variabele interacties en afhankelijkheden van het dagelijkse werk zijn. Deze onderzoeken vragen meer inspanning en tijd, maar leiden tot betere adviezen, betere herkenning bij zorgprofessionals en een waarderende gespreksvoering. Dit tot tevredenheid van onderzoekers, betrokken zorgprofessionals, patiënten en familie. Deze methode van calamiteitenonderzoek vraagt om een investering in tijd en mensen van de zorginstelling.
Reacties