Vroege herkenning en beleid bij anorexia nervosa in de adolescentieleeftijd

Klinische praktijk
W.L. Weeda-Mannak
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:237-40

Inleiding

Anorexia nervosa is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door een allesoverheersend streven naar vermagering, gewichtsverlies en een endocriene dysfunctie, die zich bij meisjes klinisch uit in primaire of secundaire amenorroe.12 In tegenstelling tot wat de diagnostische benaming suggereert, ligt niet gebrek aan eetlust, maar angst voor controleverlies als men aan eetlustgevoelens toegeeft, aan het ‘hongeren’ ten grondslag.

Studies naar de prevalentie van anorexia nervosa tonen aan dat afhankelijk van de onderzochte groep en de gehanteerde diagnostische criteria het ziektebeeld bij 1 tot 3 op de 100 meisjes tussen 12 en 18 jaar voorkomt.23 Vooral in westerse geïndustrialiseerde landen blijkt de incidentie van anorexia nervosa in de laatste decennia sterk te zijn toegenomen.4

Tot dusverre zijn de behandelingsresultaten teleurstellend en is het sterftepercentage hoog.5 Omdat duurzame genezing vaker voorkomt bij patiënten met een relatief korte ziekteduur (de periode tussen het optreden van de eerste…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Vrije Universiteit, afd. Medische Psychologie, De Boelelaan 1117, 1081 HV Amsterdam.

Mw.dr.W.L.Weeda-Mannak, medisch psycholoog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties