In-vitromaturatie (IVM) van humane eicellen

In-vitro maturation (IVM) is an artificial reproductive technique in which immature oocytes are harvested without the use of ovarian hyperstimulation. These oocytes are matured in vitro for approximately 30 hours and subsequently inseminated by means of in-vitro fertilisation (IVF) or intracytoplasmic sperm injection (ICSI).

The first IVM pregnancy was reported in 1991. Now more than 1100 IVM-children are estimated to have been born by this technique worldwide.

Due to the lack of ovarian hyperstimulation, IVM is patient-friendly, cheap and safe. There is no risk of ovarial hyperstimulation syndrome (OHSS). Therefore IVM is particularly suitable for patients with an increased risk of OHSS, such as patients with polycystic ovary syndrome (PCOS).

The efficiency of IVM has improved in recent years. Live birth rates per cycle of nearly 15% are achieved at centres with experienced staff.

Theoretically, in-vitro manipulation of oocytes and embryos can disturb genetic imprinting. In some large cattle IVM has been associated with abnormal high birth weight, delivery problems and increased morbidity (large offspring syndrome). This syndrome has not been observed yet in humans. However, the groups of children investigated were small and the follow up was limited to a maximum of 2 years.

Recently, as yet in a clinical research setting, IVM has been permitted in the Netherlands by the Dutch Society of Obstetrics and Gynaecology and the Dutch Society of Clinical Embryologists.

Samenvatting

In-vitromaturatie (IVM) is een kunstmatige voortplantingstechniek. Hierbij oogst men zonder hormoonstimulatie onrijpe eicellen, die gedurende ongeveer 30 uur in vitro worden gerijpt en vervolgens geïnsemineerd via in-vitrofertilisatie (ivf) of intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI).

De eerste IVM-zwangerschap werd in 1991 gerapporteerd. Inmiddels zijn wereldwijd naar schatting meer dan 1100 IVM-kinderen geboren.

IVM is door het ontbreken van hormoonstimulatie patiëntvriendelijk, goedkoop en veilig. Het risico van het ovarieel hyperstimulatiesyndroom (OHSS) wordt geheel vermeden. IVM is daarmee met name aangewezen voor patiënten met een verhoogd risico op het krijgen van OHSS, zoals patiënten met het polycysteus-ovariumsyndroom.

De laatste jaren is de efficiëntie van de IVM-methode toegenomen. In centra met ervaren behandelaars is het percentage levendgeborenen per cyclus bijna 15.

In-vitromanipulatie van eicellen en embryo’s kan theoretisch leiden tot verstoring van de ‘genetische imprinting’. Bij grote landbouwhuisdieren houdt IVM mogelijk verband met een abnormaal hoog geboortegewicht, baringsproblemen en verhoogde morbiditeit (‘large offspring syndrome’). Bij mensen heeft men dit syndroom nog niet waargenomen. De groepen van onderzochte kinderen zijn echter klein en de follow-up is beperkt tot maximaal 2 jaar.

De introductie van IVM in Nederland, vooralsnog in het kader van wetenschappelijk onderzoek, is recent toegestaan door de Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) en de Vereniging van Klinisch Embryologen (KLEM).