Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Virologische evaluatie van behandeling van HIV-geïnfecteerden met (combinaties van) antiretrovirale middelen in het Academisch Medisch Centrum Amsterdam, 1996/'97

Onderzoek
F. de Wolf
J.J. de Jong
K. Hertogs
S.A. Danner
J.M.A. Lange
J. Goudsmit
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:573-8
Abstract
Abstract
Sluiten
Virological evaluation of treatment of HIV-infected patients with (combinations of) antiretroviral drugs in the Amsterdam Academic Medical Centre, 1996/1997

First clinical virological evaluation of anti-HIV treatment with HIV reverse transcriptase (RT) and protease inhibitors.

Design

Descriptive.

Setting

Academic Medical Centre of the University of Amsterdam, the Netherlands.

Method

From January 1, 1996, until May 1, 1997, HIV-RNA levels were determined in sequential serum or plasma samples obtained sequentially of 384 patients over a period of 3.1 years on average (minimum 0.5, maximum 10 years). Of these patients 318 had sustained treatment for at least 6 months. The effect on HIV-RNA serum or plasma levels was evaluated in this particular group, of which 224 (70.4) had been pretreated with antiretroviral drugs (experienced patients) and 94 (29.6) had not (naive patients).

Results

Of the naive patients 8.5 were treated with a combination of two, 89.4 with three and 2.1 with four anti-HIV drugs. Preceding their current treatment, an average of more than two other anti-HIV regimens had been administered to the experienced patients. From 1987 until May 1997 a total of 834 treatments were registered among the 224 patients: 202 mono, 223 double, 340 triple, 60 quadruple and 9 other combination treatments. After six months 84 of the triple combination treatments in the naive patients and 61 in the experienced patients resulted in RNA levels ≤ 103 copies/ml (p = 0.008). Of 68 patients who failed on treatment 36 (52.9) showed resistance associated mutations in HIV reverse transcriptase. In 6/43 (14) of these patients resistance associated mutations in protease were found as well. Genotypic resistance could not always be confirmed phenotypically.

Conclusion

Our preliminary results indicate that in a majority of cases triple combination treatment including at least one HIV protease inhibitor was successful. Nevertheless, in 16 of the therapy-naive and 39 of the therapy-experienced patients the anti-HIV effect of treatment was insufficient.

Samenvatting

Doel

Eerste klinisch-virologische evaluatie van de behandeling van de HIV-infectie met HIV-‘reverse’-transcriptase(RT)- en -proteaseremmers.

Opzet

Descriptief.

Plaats

Academisch Medisch Centrum bij de Universiteit van Amsterdam.

Methode

HIV-RNA-spiegels in serum of plasma van 384 patiënten die in de periode 1 januari 1996-30 april 1997 werden gevolgd, werden retrospectief over een periode van gemiddeld 3,1 jaar (uitersten: 0,5-10) geëvalueerd. Van deze patiënten werden er 318 gedurende een periode van tenminste 6 maanden ononderbroken behandeld met HIV-replicatieremmers; 94 (29,6) patiënten waren daarvoor ‘niet-voorbehandeld’ met anti-HIV-middelen en 224 (70,4) wel.

Resultaten

Van de niet-voorbehandelde patiënten werd 8,5 met een duplo-, 89,4 met een tripel- en 2,1 met een quadrupelregime behandeld. Voor hun laatste regime werden in de groep voorbehandelde patiënten gemiddeld meer dan 2 andere anti-HIV regimes ingezet en in de periode 1987-30 april 1997 werden in totaal 834 behandelingen geregistreerd: 202 mono-, 223 duplo-, 340 tripel-, 60 quadrupel- en 9 andere behandelingen. Tripelbehandeling in de niet-voorbehandelde groep was het effectiefst. Na 6 maanden werden in 84 van de niet-voorbehandelde patiënten HIV-RNA-spiegels ≤ 103 kopieën/ml gevonden tegenover 61 van de wel voorbehandelde patiënten (p = 0,008). Eerste resultaten van onderzoek naar resistentie bij 68 patiënten bij wie de behandeling onvoldoende virologisch resultaat had, toonden bij 36 (52,9) patiënten resistentiemutaties in het HIV-RT-gen aan. Resistentiemutaties in het HIV-proteasegen werden bij 6/43 van deze patiënten (14) aangetoond. Genotypische resistentie voor proteaseremmers kon fenotypisch niet altijd worden bevestigd.

Conclusie

Tripelcombinatiebehandeling, waarin tenminste één HIV-proteaseremmer was opgenomen, leidde in de eerste 6 maanden tot een aanzienlijke daling van de HIV-RNA-spiegels. Bij 16 van de niet-voorbehandelde en bij 39 van de voorbehandelde patiënten werd onvoldoende antiviraal effect bereikt.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:573-8
Vakgebied
Geneesmiddelen
Interne vakken
Microbiologie
Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Meibergdreef 15, 1105 AZ Amsterdam.

Afd. Humane Retrovirologie, Anti-Viral Treatment Laboratory: dr.F. de Wolf en prof.dr.J.Goudsmit, medisch microbiologen; dr.J.J.de Jong, medisch bioloog.

Afd. Algemene Inwendige Geneeskunde: prof.dr.S.A.Danner en prof. dr.J.M.A.Lange, internisten.

VIRCO, Central Virological Laboratory, Edegem, België.

Dr.K.Hertogs, senior scientist.

Contact dr.F.de Wolf

Verantwoording

Mede namens mw.dr.S.Jurriaans, medisch bioloog, L.Wang, biostatisticus, en dr.V.Lukashov, biofysicus (Academisch Medisch Centrum, afd. Humane Retrovirologie, Amsterdam).

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties