Veranderde inzichten en doelstellingen bij de behandeling van chronisch hartfalen

- Heart failure is a major and still growing medical and epidemiological problem, but in the last 10-20 years great progress has been made in its treatment.

- Alleviating symptoms is not (any longer) the only aim of the treatment; improving the life expectation or reducing the mortality has become a different, at least as important aim.

- Left ventricular dysfunction, even if asymptomatic, should be regarded, just as hypertension and hypercholesterolaemia, as a risk factor for which efficacious treatment is available and which consequently should be treated. A problem in this respect is that the effect of treatment of asymptomatic left ventricular dysfunction and of mild forms of heart failure is difficult to measure.

- Betablocking agents have proved to be the greatest gain in the treatment of heart failure in recent years, in addition to ACE inhibitors, diuretics and digoxin. These preparations should be prescribed with caution and due consideration. However, their favourable influence is such that use on a much larger scale than currently appears to be justified.

Samenvatting

- Hartfalen is een groot en nog immer toenemend medisch en epidemiologisch probleem, maar in de laatste 10-20 jaar is grote vooruitgang geboekt bij de behandeling ervan.

- Vermindering van symptomen is niet (meer) het enige doel bij de behandeling; verbetering van de levensverwachting ofwel vermindering van sterfte is een ander, minstens even belangrijk, doel geworden.

- Linkerkamerdisfunctie dient, ook indien deze asymptomatisch is, net als hypertensie en hypercholesterolemie gezien te worden als een risicofactor waarvoor effectieve therapie voorhanden is en die dan ook dient te worden behandeld. Het probleem hierbij is dat het effect van behandeling van asymptomatische linkerkamerdisfunctie en van lichte vormen van hartfalen moeilijk is te meten.

- β-blokkers zijn in de afgelopen jaren de grootste aanwinst gebleken bij de behandeling van hartfalen, naast ACE-remmers, diuretica en digoxine. De instelling op deze middelen dient voorzichtig en weloverwogen te gebeuren. De gunstige invloed is evenwel zodanig groot dat gebruik op veel grotere schaal dan de huidige gerechtvaardigd lijkt.