Vertroebeling door zelfrapportage

Veiligheidscultuur en kwaliteit van zorg

Opinie
Cor J. Kalkman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2013;157:A6337
Abstract

Durft u zich te laten opereren op een afdeling waar de specialisten elkaar de tent uitvechten? Ligt u rustig op een afdeling waar de aios of verpleegkundige geen melding van een incident in de patiëntenzorg (MIP) durft te doen uit angst om door de baas te worden uitgefoeterd? Vindt u het gewoon dat die arts-assistent haar baas niet durft aan te spreken op onveilig gedrag? Nee? Dan verwacht u in ieder geval een minimum aan ‘veiligheidscultuur’. U vindt het dan ook normaal dat de Inspectie voor de Gezondheidszorg hier op toeziet en ‘vechtafdelingen’ tijdig op non-actief zet. Het is dan ook opmerkelijk dat onze nationale veiligheidsonderzoekers van het EMGO/NIVEL in een recent artikel concluderen dat hun onderzoeksresultaten géén steun bieden voor de wijdverbreide mening dat veiligheidscultuur een belangrijke determinant is van patiëntveiligheid.1 Is er weer een medische mythe ontzenuwd of ligt het toch ingewikkelder?

Meer incidenten door slechte veiligheidscultuur

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht, afd. Anesthesiologie, Utrecht.

Contact Prof.dr. C.J. Kalkman, anesthesioloog (c.j.kalkman@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 11 april 2013

Auteur Belangenverstrengeling
Cor J. Kalkman ICMJE-formulier
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties