Zie ook de artikelen op bl. 1377 en 1391.
Inleiding
Vasculitis kan gedefinieerd worden als een ontsteking van bloedvaten, leidend tot hun beschadiging waardoor ischemische veranderingen kunnen ontstaan in hun verzorgingsgebied.1 Vrijwel ieder weefsel of orgaan kan hierbij betrokken zijn. Daarnaast kunnen de aard van de ontsteking en de grootte van de aangedane vaten verschillen. Ontsteking van venulae in de huid met infiltratie van granulocyten en necrose van de vaatwand, de zgn. leukocytoclastische vasculitis, uit zich klinisch meestal als purpura. Ontsteking van middelgrote arteriën in het hoofd met infiltratie van lymfocyten, epitheloïde cellen en reuzencellen in de vaatwand, zoals bij arteriitis temporalis wordt gezien, kan resulteren in hoofdpijn en visusstoornissen. Vanuit de kliniek bezien, hebben we dus te maken met een heterogene groep van aandoeningen waarbij ieder afzonderlijk ziektebeeld zich op verschillende wijzen kan presenteren. Mede hierdoor wordt de diagnose vaak laat gesteld, zoals o.a. blijkt uit de studie…
Reacties