Van urostoma naar blaasvervanging: nieuwe mogelijkheden voor urinedeviatie

To analyse 48 urinary diversions in an oncological patient population.

Design

Retrospective study.

Setting

The Dutch cancer institute ‘Nederlands Kanker InstituutAntoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis’ in Amsterdam, the Netherlands.

Method

The medical records of all patients who had a urinary diversion in the period 1989-1993 were analysed for type of diversion, indication for this specific type and postoperative complications.

Results

In 48 patients (24 women and 24 men with a mean age of 62.1 years) a urinary diversion was constructed because of cystectomy for bladder cancer (n = 27), cystectomy in total pelvic exenteration (13), total urinary incontinence following radiotherapy (5), urethral cancer (1) or local palliation (2). Twenty-one diversions according to Bricker, 25 continent reservoirs according to Rowland and (or) neo-bladders, 1 ureterosigmoidostomy and 1 continent access to the bladder (Mitrofanoff procedure) were done. The standard diversion according to Bricker was preferred in the following circumstances: extensive intestinal resections (also previous ones), older age, fear of incontinence or no need for continent diversion. Specific problems of the new diversion techniques were difficulties of patients with catheterising the reservoir and folic acid deficiency. All other postoperatieve problems were related to the extensivencss of the primary oncological procedure rather than to the diversion technique.

Conclusion

Apart from a few contraindications such as shortage of intestine, tumour growth into the urethra and patients‘ inability or unwillingness to catheterize themselves, there are no objections to the new diversion techniques (continent reservoirneo-bladder). Patients being considered for urinary diversion ought to be informed about these new techniques.

Samenvatting

Doel

Analyse van 48 urinedeviaties in een oncologische patiëntenpopulatie.

Opzet

Retrospectief onderzoek. Plaats. Het Nederlands Kanker InstituutAntoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis.

Methode

Bij alle patiënten die in de periode 1989-1993 een urinedeviatie kregen, werd dossieronderzoek verricht. Onderzocht werden: het type deviatie, de indicatie voor dat specifieke type en de postoperatieve complicaties.

Resultaten

Bij 48 patiënten (24 vrouwen en 24 mannen met een gemiddelde leeftijd van 62,1 jaar) werd een urinedeviatie aangelegd wegens cystectomie voor blaascarcinoom (n = 27), cystectomie bij totale bekkenexenteratie (13), totale urine-incontinentie door bestraling (5), urethracarcinoom (1) of palliatie van lokale klachten (2). De ingrepen waren: deviatie volgens Bricker (21), continent reservoir volgens Rowland en (of) een artificiële blaas (25), ureterosigmoïdeostomie (1) en continente toegang tot de blaas (Mitrofanoff-procedure) (1). Voor standaarddeviatie volgens Bricker werd gekozen bij: grote darmresecties (eventueel in het verleden), hoge leeftijd, angst voor incontinentie of geen behoefte aan een continente deviatie. Specifieke problemen bij de nieuwe vormen van deviatie waren moeilijkheden bij het catheteriseren van het reservoir en foliumzuurdeficiëntie. Alle andere postoperatieve problemen hingen meer samen met de uitgebreidheid van de primaire oncologische ingreep dan met het type deviatie dat werd aangelegd.

Conclusie

Behalve een beperkt aantal contra-indicaties, zoals een tekort aan darm, tumoringroei in de urethra en de onmogelijkheid of onwil zich te catheteriseren, zijn er geen bezwaren tegen de nieuwe typen urinedeviaties (continent reservoirartificiële blaas). Patiënten die in aanmerking komen voor een urinedeviatie dient men van deze nieuwere deviaties op de hoogte te brengen.