Inleiding
de ziekte1 2
Niet-tuberculeuze mycobacteriën, ook wel atypische mycobacteriën genoemd, veroorzaken regelmatig lymfadenitis bij kinderen, longinfecties bij volwassenen met een preëxistent longlijden, en huid- en wekedeleninfecties, vooral bij immuungecompromitteerde personen. Tot de belangrijkste ziekteverwekkers worden gerekend: Mycobacterium avium, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonei, Mycobacterium fortuitum en Mycobacterium scrofulaceum. Gedissemineerde infecties door deze weinig pathogene mycobacteriën zijn zeldzaam en komen voor bij personen met ernstige afwijkingen van het immuunsysteem, zoals aids, chronisch granulomateuze ziekte en ‘severe combined immunodeficiency’. Slechts zelden treedt bij schijnbaar gezonde personen een gegeneraliseerde atypische mycobacteriële infectie op, zoals een lymfadenitis die verscheidene klierstations betreft of een multifocale osteomyelitis. Ook na vaccinatie van voorheen gezonde kinderen met Bacillus Calmette-Guérin, de verzwakte M. bovis-stam, komt sporadisch een gegeneraliseerde infectie (‘BCG-itis’) voor.3
Deze infecties uiten zich door koorts, nachtzweten, malaise en vermagering, naast bijvoorbeeld buikklachten of botpijn. Abcedering van lymfeklieren en fisteling…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties