Inleiding
de ziekte
De ziekte van Krabbe is een progressief verlopende, autosomaal recessief overervende leukodystrofie, waarbij de patiëntjes meestal in het 2e jaar overlijden na volledig verlies van hersenfuncties. De eerste verschijnselen doen zich in het algemeen voor tussen 3 en 6 maanden en blijken vooral door overmatige prikkelbaarheid en spierhypertonie, maar al spoedig verandert het beeld door algehele psychomotorische achteruitgang. De extreme hypertonie en hyperactieve reflexen veranderen in een slap, hypotoon beeld op het moment dat ook het myeline in het perifeer zenuwstelsel aangetast wordt. De patiëntjes raken blind en doof en tonen geen contact met hun omgeving. Naast de ernstige – infantiele – vorm van de ziekte van Krabbe zijn er ook minder ernstige vormen met een aanvang van de verschijnselen op latere kinderleeftijd of op volwassen leeftijd. Het beeld lijkt dan op spastische paraplegie.1 2
het gen
Het verantwoordelijke gen voor de galactosylceramidasedeficiëntie die de ziekte…
Reacties