Van arbeidsverzuim tot arbeidsongeschiktheid; veranderende rol van betrokken artsen

Hardly any part of the legal regulations on absenteeism and incapacity for work has remained unchanged since 1993 in the Netherlands. The system is becoming increasingly complicated.

The essence of the changes is that employers' responsibility has greatly increased.

The new regulations mean a transition from industrial health care to Factories Act services and from the industrial insurance board to implementing organs.

The legislator emphasizes the evaluation of what people with health disorders are still able to do. Prevention of absenteeism/incapacity for work and reintegration are given great attention.

Treating physicians should not let the complicated regulations keep them from fulfilling their tasks concerning sick employees, since it is increasingly in the patient's interest that chronicity be prevented whenever possible.

Samenvatting

Sinds 1993 is vrijwel geen onderdeel van de wettelijke regelingen bij arbeidsverzuim en -ongeschiktheid ongemoeid gelaten. Het stelsel wordt steeds ingewikkelder.

De kern van de wijzigingen is dat werkgevers een veel grotere verantwoordelijkheid hebben gekregen.

De nieuwe regelingen betekenen een overgang van bedrijfsgezondheidsdienst naar Arbo-dienst en van bedrijfsvereniging naar uitvoeringsinstelling.

De wetgever benadrukt de beoordeling van wat mensen met hun gezondheidsklachten nog wél kunnen. Het voorkómen van arbeidsverzuim/-ongeschiktheid krijgt grote aandacht, evenals reïntegratie.

Behandelend artsen moeten zich door de ingewikkeldheid van de regelingen niet laten weerhouden hun taak ten opzichte van patiënten met arbeidsverzuim en -ongeschiktheid te volbrengen, aangezien het een steeds nadrukkelijker belang van de patiënt is dat een chronische situatie waar mogelijk wordt voorkomen.