Uitkomsten van de tuchtrechtspraak over gynaecologen: vergelijkingen tussen 1980-1991 en 1992-2003

- In a study of the archives of the Chief Inspector for Healthcare in the Netherlands during the period 1992-2003, the number of complaints against gynaecologists submitted to disciplinary boards (n = 371) was found to be higher than during the period of 1980-1991 (n = 240). On the other hand, the number of complaints per gynaecologist had decreased from 6.3 complaints per 100 gynaecologists in 1992 to 2.6/100 in 2003. The number of complaints declared legitimate relative to the number of submitted complaints remained the same in both periods (55/240 (23) in 1980-1991 and 84/371 (23) in 1992-2003), although the percentage of complaints ruled as legitimate did increase during the course of the second period from 14 between 1992-1997 to 28 during the 1998-2003 period. Interesting points included the number of rulings regarding the death of an infant (40), the interpretation of the cardiotocography recording, the need to keep medical records up to date (in particular the informed consent) and the fact that almost 50 of complaints ruled to be legitimate related to how the locum position was arranged, the role of the duty gynaecologist and that of the house officer.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1528-32

Samenvatting

In een onderzoek van het archief van de hoofdinspecteur voor de gezondheidszorg over de periode 1992-2003 was het aantal ingediende klachten over gynaecologen bij tuchtcolleges (n = 371) hoger dan in de periode 1980-1991 (n = 240). Per gynaecoloog was evenwel het aantal klachten afgenomen: per 100 gynaecologen daalde dit van 6,3 in 1992 naar 2,6 in 2003. Het aantal gegrond verklaarde klachten was in verhouding tot het aantal ingediende klachten in beide perioden gelijk, namelijk 55/240 (23) in 1980-1991 en 84/371 (23) in 1992-2003, maar in de loop van de laatste periode nam het percentage gegrond verklaarde klachten toe van 14 in 1992-1997 tot 28 in 1998-2003.

Opvallend was het aantal uitspraken over het overlijden van een kind (40), de interpretatie van de cardiotocografie, de noodzaak tot het bijhouden van het medisch dossier (met name het informed consent) en het gegeven dat bijna 50 van de gegrond verklaarde klachten betrekking had op de regeling van waarneming, de positie van de achterwacht en die van de assistent-geneeskundige.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1528-32