Uitbraak van amoebiasis in een Nederlands gezin; tropen onverwacht dichtbij

- An amoebic liver abscess, amoebic dysentery and asymptomatic cyst passage were diagnosed in a father, a mother and one of their three children, respectively. One of the other children had been in the tropics, but only after the father's symptoms had begun. All three family members were infected with the same strain of Entamoeba histolytica as determined by polymerase chain reaction(PCR)-based DNA typing. The source of infection was most probably in Southern Italy where the family regularly spent their summer holidays. All three infected patients recovered after drug treatment. In a patient with a liver abscess or colitis, amoebiasis should be considered even in the absence of a history of a stay in the tropics. Stool samples should be examined for amoebic cysts and trophozoites. PCR analysis of parasite DNA extracted directly from stool samples makes differentiation between the morphologically identical cysts of E. histolytica and the non-pathogenic Entamoeba dispar possible. In addition, serum antibodies to E. histolytica are almost always present in symptomatic patients. Invasive infections with E. histolytica require treatment with a tissue amoebicidal drug, followed by a contact amoebicide to prevent recurrence. Currently, paromomycin is considered to be the first-line luminal amoebicide because of its efficacy and safety.

Samenvatting

In een Nederlands gezin werd bij de moeder een amoebenleverabces, bij de vader amoebendysenterie en bij 1 van de 3 kinderen asymptomatisch cystendragerschap gediagnosticeerd. De 3 gezinsleden waren nooit in de tropen geweest. Met een DNA-typeringsmethode werd vastgesteld dat alledrie met dezelfde Entamoeba histolytica-stam waren geïnfecteerd. De infectie werd waarschijnlijk in Zuid-Italië opgelopen, waar het gezin geregeld op zomervakantie ging. Door medicamenteuze therapie herstelden de 3 gezinsleden. Bij een patiënt met een leverabces of colitis moet amoebiasis worden overwogen, zelfs wanneer er geen anamnese van een tropencontact is. Ontlastingsmonsters dienen te worden onderzocht op amoebencysten en trofozoïeten. Op grond van het morfologische onderzoek kan geen onderscheid worden gemaakt tussen cysten van E. histolytica en de niet-pathogene Entamoeba dispar. Aanvullend PCR-onderzoek van rechtstreeks uit de ontlasting geïsoleerd parasitair DNA is hiervoor noodzakelijk. Bij patiënten met een symptomatische infectie kunnen vrijwel altijd antistoffen tegen E. histolytica worden aangetoond. De behandeling van een invasieve infectie met E. histolytica met een weefselamoebicide middel dient steeds door een contactamoebicide middel te worden gevolgd om recidieven te voorkomen. Momenteel is op grond van effectiviteit en veiligheid paromomycine het contactamoebicide middel van eerste keus.