Twee zwangere vrouwen met kortademigheid op grond van peri-partumcardiomyopathie

- Two primigravidae, 33 and 30 years of age, were admitted for pre-eclampsia after 41 and 32 weeks of amenorrhoea, respectively. Both complained of dyspnoea that turned out to be due to heart failure. The foetuses both died before birth, but the women recovered following intensive care. Peripartum cardiomyopathy is a relatively rare but serious disease that usually develops during the last month of pregnancy or the first five months after delivery. Adequate diagnosis and treatment of pregnant women with signs of heart failure can prevent much suffering on the part of both mother and child. Because peripartum cardiomyopathy is diagnosed by exclusion, other causes of heart failure should first be ruled out. The subsequent preconceptional advice will depend on the recovery of cardiac function. Women with residual myocardial dysfunction run a severe risk of aggravated heart failure and should be strongly advised against becoming pregnant again.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:255-8

Samenvatting

Een 33-jarige en een 30-jarige vrouw, beiden primigravida, werden wegens pre-eclampsie opgenomen bij een amenorroeduur van 41 respectievelijk 32 weken. Beiden hadden klachten van dyspneu, die bleek te berusten op hartfalen. Bij beiden overleed het kind intra-uterien. De vrouwen herstelden na intensieve behandeling. Peri-partumcardiomyopathie is een relatief zeldzame, maar ernstige ziekte, die meestal ontstaat in de laatste zwangerschapsmaand of de eerste 5 maanden post partum. Adequate diagnostiek en behandeling bij zwangere vrouwen met symptomen van hartfalen kunnen veel leed voorkomen voor zowel moeder als kind. Omdat peri-partumcardiomyopathie een diagnose per exclusionem is, moeten andere oorzaken van hartfalen worden uitgesloten. Het latere preconceptionele advies hangt af van het herstel van de cardiale functie; bij onvolledig herstel is er een aanzienlijke kans op verergering van het hartfalen en moet een nieuwe zwangerschap sterk worden afgeraden.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:255-8