Samenvatting
Een 35-jarige vrouw en een 36-jarige man presenteerden zich met buikklachten, die het gevolg bleken van een retroperitoneaal paraganglioom. Drie jaar na radicale resectie was de vrouw klachtenvrij en had de man wervelmetastasen; de man was 6 jaar na de excisie nog in leven. Paragangliomen zijn goed gedefinieerde tumoren, die echter onbekend zijn, omdat er vele verschillende namen voor worden gebruikt in de literatuur. Het zijn neuro-endocriene tumoren die ontstaan door hyperplasie van paraganglionaire cellen. Deze cellen liggen bij (in/naast) de ganglia van het autonome zenuwstelsel. Paragangliomen zijn, afhankelijk van hun catecholamineproductie, functioneel of niet-functioneel. Er zijn nog geen zekere parameters waarmee, bij afwezigheid van aangetoonde metastasen, maligne van benigne paragangliomen kunnen worden onderscheiden. Macroscopisch radicale chirurgische excisie is daarom de keuze van curatieve behandeling. De 5- en 10-jaarsoverleving van een radicaal geëxcideerd paraganglioom bedraagt respectievelijk 75 en 45. Indien metastasering wordt vastgesteld, overlijdt de helft van de patiënten binnen 3 jaar. Tegenwoordig wordt genetische screening op het vóórkomen van familiaire neoplastische syndromen geadviseerd.
Reacties