Tumorrest na neoadjuvante chemoradiotherapie bij het oesofaguscarcinoom

Achtergrond en het waarom van de studie

Het oesofaguscarcinoom heeft een slechte prognose en de incidentie ervan neemt toe.1 Een slokdarmresectie wordt beschouwd als een belangrijk onderdeel van de curatieve behandeling. Slokdarmresecties zorgen echter voor een substantiële perioperatieve mortaliteit (1-5%) en potentieel ernstige postoperatieve complicaties (tot 30%), en hebben een negatieve impact op de kwaliteit van leven.

Recent heeft het Nederlandse ‘ChemoRadiotherapy for Oesophageal cancer followed by Surgery Study’(CROSS)-onderzoek aangetoond dat neoadjuvante chemoradiotherapie, gevolgd door een slokdarmresectie, leidt tot een significante verbetering van de mediane overleving en van de 3-jaarsoverleving, vergeleken met resectie alleen.2 Deze behandeling is daarom nu eerste keus voor een curatieve aanpak. Bij nadere analyse van het CROSS-onderzoek bleek dat er bij 29% van de patiënten die neoadjuvante chemoradiotherapie hadden ondergaan een complete respons in het resectiepreparaat was. Dit betekent dat er geen vitale tumorrest aantoonbaar was tijdens histopathologisch onderzoek.

De indicatie om alle patiënten…