De noodzaak om de toenemende zorgkosten te beteugelen wordt in alle sectoren gevoeld. Op weinig plaatsen lopen de emoties echter zo hoog op als in de geestelijke gezondheidszorg (ggz), waar het aantal cliënten in 2009 toenam met 147% ten opzichte van 2003.1
Kosten bedwingen
Om de kosten in bedwang te houden, ondertekende het ministerie van VWS en de diverse ggz-geledingen in het voorjaar van 2012 het Bestuurlijk Akkoord.2 In dit akkoord wordt de ggz opgesplitst in eerstelijns- (‘basis-ggz’) en tweedelijns-ggz (‘specialistische ggz’), waarbij de eerstelijnszorg wordt onderverdeeld in ggz-basiszorg en generalistische ggz. De patiënt komt in eerste instantie met zijn hulpvraag terecht in de basiszorg. Dit betreft de huisarts, die terzijde wordt gestaan door de praktijkondersteuner-ggz (POH-ggz), ‘E-Mental Health’ en consulterende psychiatrische diagnostiek. Binnen de generalistische ggz wordt kortdurende psychiatrische diagnostiek en behandeling geboden.
Parallel hieraan heeft het College voor zorgverzekeringen (CVZ) al in 2012 afgekondigd dat voor…
Reacties