De eerste pogingen om via de vagina echografie toe te passen dateren uit de zestiger jaren, toen Kratochwil op deze wijze de hartactie van de foetus registreerde,1 en uterus en adnexa afbeeldde.23 Omdat de gebruikte apparaten groot en onhandig waren en in hun geheel moesten worden verplaatst om een tweedimensionaal beeld te creëren, was de methode geen lang leven beschoren.4 Pas na de invoering van de grijswaarden en de ‘real time imaging’, 15 jaar later, werd transvaginale echografie weer een reële mogelijkheid. Waarschijnlijk meer wegens gereserveerdheid van de zijde van de onderzoeker dan van de zijde van de patiënte heeft de herontdekking van de techniek hierna nog een aantal jaren op zich laten wachten.
De doorbraak van de transvaginale echografie was voornamelijk te danken aan centra voor in vitro-fertilisatie (IVF), waar ze eerst werd toegepast voor de punctie van follikels en later voor de controle van…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties