Bij een rectumcarcinoom is resectie de hoeksteen van de behandeling. Postoperatief kunnen zich twee problemen voordoen, die kenmerkend zijn voor deze ingreep. Er kan een letsel van de autonome zenuwen zijn ontstaan met blijvende seksuele functiestoornissen en mictieproblemen als gevolg. Ten tweede kan er een lokaal recidief in het kleine bekken optreden: een veelal therapieresistent probleem, dat een ernstige morbiditeit veroorzaakt. Het is nu duidelijk geworden dat deze beide, kenmerkende, verwikkelingen rechtstreeks verband houden met de wijze waarop de operatie technisch wordt uitgevoerd. Dit verband wordt in dit artikel besproken. Alternatieve behandelingsstrategieën zoals lokale resectie, laserbehandeling en primaire radiotherapie kunnen voor individuele patiënten wel eens geïndiceerd zijn, maar blijven hier buiten beschouwing.
Tumorbiologisch zijn er geen belangrijke verschillen tussen het coloncarcinoom enerzijds en het rectumcarcinoom anderzijds. De chirurgische mogelijkheden en moeilijkheden van de behandeling verschillen echter aanzienlijk. Bij het coloncarcinoom worden de regionale lymfklieren en bloc meegereseceerd met de tumor…
Reacties