‘Total body scan’: strijd tussen gevoel en verstand

In the late nineties of the last century, commercial screening centres started using CT and MRI technology to screen healthy people for the presence of asymptomatic tumours and cardiovascular diseases. Although this concept of screening is very appealing, research so far leads to doubts about its usefulness. The costs of assessing the significance of false positive findings in particular can be considerable and these are generally paid for by the general health insurance. More recently, these centres have been offering a broad screening package including prostate-specific antigen (PSA) and pulmonary and cardiac functioning tests. Here too, data on usefulness are lacking and, instead of offering useable medical advice, such screening activities could harm the health of the screened people.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Het bejaarde echtpaar schoot me aan na de discussiebijeenkomst over de ‘total body scan’, georganiseerd door de lokale omroep Arnhem. Ze hadden elkaar voor hun 70e verjaardag zo’n scan cadeau gedaan. Bij hem was een vuistgrote longtumor gevonden, bij haar een groot niergezwel. Beiden werden geopereerd en verdere behandeling was niet nodig – ze waren er op tijd bij. Nu stonden ze hier, beiden nog springlevend, met dank aan de firma die dit soort scans uitvoert. Of ik de minister maar wilde zeggen dat een total body scan een prima idee is. Er was geen enkele twijfel. Dit moet iedereen doen.

En waarom zou dat geen goed idee zijn? Er vroeg bij zijn, tijdig ingrijpen, een apk-keuring van je lichaam. En verzucht de dokter zelf niet vaak: ‘Was u er maar eerder mee gekomen’? En lijkt het niet alsof er alleen maar winnaars zijn? Niets gevonden, kosten 1000 euro, maar…