In diverse nota's van ministeries en adviesorganen over gezondheidszorg vindt men termen met ‘top’ erin: topzorg, topreferentiezorg, topklinische zorg, topklinische voorzieningen en topklinische functies. Ze klinken indrukwekkend, maar wat wordt er precies mee bedoeld? Is topzorg betere zorg, of alleen maar duurdere zorg? Waar ligt de afbakening van gewonere vormen van zorg? Enige verheldering lijkt op zijn plaats.
De term ‘topzorg’ vindt zijn oorsprong in de beschrijving van de geneeskunde als een piramide waarin 3 lagen te onderscheiden zijn:
– een brede basis van eerstelijnsgeneeskunde (de eerste echelon);
– een laag daarboven van algemene klinisch-specialistische geneeskunde (de tweede echelon); en
– een smalle top van bijzondere specialistische geneeskunde (de derde echelon).
De patiënt betreedt de piramide via de basis: de huisarts. Op welke laag zijn behandeling uiteindelijk plaatsvindt, hangt af van de moeilijkheid of de zeldzaamheid van zijn afwijking. Op weg van de basis naar de top ontmoet de patiënt…
Artikelinformatie
Reacties