Toenemend gebruik van geneesmiddelen voor diabetes mellitus in Nederland, 1998-2003

To describe trends in the use of diabetes treatment from 1998-2003 and to compare prescribing in daily practice with the practice guideline ‘Diabetes mellitus type 2’ issued by the Dutch College of General Practitioners.

Design

Descriptive.

Method

Prescribing data over the period 1998-2003 were taken from the database of the Drug Information Project of the Dutch Health Care Insurance Board. The database contains information on drugs prescribed extramurally and dispensed either by pharmacists or dispensing general practitioners, and reimbursed by health insurance funds. The data are aggregated into volume and cost variables for the general population and individual users were identified to monitor individual use of the medication and co-medication over a period of time.

Results

From 1998-2003 the use of medication for treating diabetes in the Netherlands increased from 2.8 to 3.6. There were 565,000 users of diabetes medication in 2003. The rate of prescription of oral blood-glucose lowering drugs increased more than that for insulin. The rate of concurrent use of an oral drug as well as insulin rose sharply as did the use of more than one type of oral drugs and the use of co-medication, notably cholesterol reducers. With respect to the guidelines, nearly all newly diagnosed type-2 diabetics were initially prescribed metformin or a sulfonamid-urea derivative. In one-third of new patients, a second drug was also prescribed, the combination most used was metformin or a sulfonamid-urea derivative. Combinations of three or more drugs were rarely prescribed. The total cost of diabetes treatment increased from € 122 million to € 183 million. The increased use of thiazolidinediones played an important role in this increase.

Conclusion

The use of oral blood-glucose lowering drugs and thiazolidinediones specifically, increased rapidly between 1998-2003. Individual treatment became more intensive, due to increased use of co-medication, combination therapy and the combined use of insulin and oral drugs. The compliance rate with the general practitioners’ practice guidelines was high.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1396-401

Samenvatting

Doel

Beschrijving van het gebruik van diabetesmiddelen in de periode 1998-2003 en vergelijking van de richtlijnen in de NHG-standaard ‘Diabetes mellitus type 2’ met de dagelijkse praktijk van voorschrijven.

Opzet

Descriptief.

Methode

Voorschriftenbestanden van het Genees- en hulpmiddelen Informatie Project (GIP) van het College voor zorgverzekeringen (CVZ) werden gebruikt voor een raming van het gebruik van diabetesmiddelen in de Nederlandse bevolking en geaggregeerd tot gebruik op individueel niveau. Beide bronnen registreren extramuraal voorgeschreven en vergoede medicatie.

Resultaten

In de Nederlandse bevolking steeg het gebruik van diabetesmiddelen van 2,8 naar 3,6 over de periode 1998-2003. Het aantal gebruikers nam toe tot 565.000. Het aantal recepten voor orale bloedglucoseverlagende middelen steeg sneller dan dat van insulinen. Het gelijktijdig gebruik van orale middelen en insuline steeg sterk, net als het gebruik van meer dan één soort orale middelen en het gebruik van comedicatie, met name cholesterolverlagende middelen. Bij vrijwel alle patiënten met nieuw gediagnosticeerde type 2-diabetes was het eerst voorgeschreven middel metformine of een sulfonylureumderivaat. Bij een derde van de nieuwe diabetici werd een tweede middel toegevoegd, meestal metformine of een sulfonylureumderivaat. Combinatie van 3 of meer middelen kwam weinig voor. De totale kosten voor diabetesmiddelen stegen van 122 tot 183 miljoen euro. De kostengroei van de orale middelen werd voor een belangrijk deel bepaald door toenemend gebruik van thiazolidinedionen.

Conclusie

Het gebruik van diabetesmiddelen, met name van de orale bloedglucoseverlagende middelen, was sterk gestegen, in het bijzonder de thiazolidinedionen. De medicamenteuze therapie van diabetes type 2 was intensiever geworden, door meer comedicatie, combinatietherapie en gebruik van insuline naast orale middelen. De richtlijnen van de NHG-standaard ‘Diabetes mellitus type 2’ werden goed nageleefd.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:1396-401