Toediening van ß-blokkers bij chronisch hartfalen

L.H.W. Missault
D.J. van Veldhuisen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:1905-10
Abstract

Samenvatting

- Hartfalen is een steeds frequentere oorzaak van ziekenhuisopname op cardiologische afdelingen in Nederland en België. Ondanks talrijke medicamenteuze behandelingsvormen blijft de sterfte hoog.

- Recent placebogecontroleerd gerandomiseerd onderzoek bij patiënten met stabiel chronisch hartfalen die werden behandeld met angiotensine-converterendenzym(ACE)-remmers, diuretica en digitalis toont een absolutesterftereductie van circa 5 en een relatievesterftereductie van circa 35 wanneer β-blokkers aan de behandeling worden toegevoegd. Ook het aantal ziekenhuisopnamen daalt.

- Op korte termijn zijn gunstige effecten van β-blokkers voor de symptomen van hartfalen gering tot afwezig. In de initiële fase is zelfs een tijdelijke klinische verslechtering mogelijk, die op gepaste wijze moet worden behandeld; de patiënten bij wie dit gebeurt, zijn vooraf moeilijk te identificeren.

- Het starten van β-blokkers gebeurt met een lage dosis en alleen bij gestabiliseerde, vooraf optimaal behandelde patiënten. Het verhogen van de dosering dient slechts om de 2 tot 4 weken te gebeuren.

- Het is zaak de gunstige bevindingen niet automatisch te extrapoleren naar alle patiënten met hartfalen, omdat de onderzochte populaties in de onderzoeken aanzienlijk verschillen van die in de algemene praktijk.

Auteursinformatie

St. Jan Ziekenhuis, afd. Cardiologie, Ruddershove 10, 8000 Brugge, België.

Dr.L.H.W.Missault, cardioloog.

Academisch Ziekenhuis, afd. Cardiologie, Groningen.

Dr.D.J.van Veldhuisen, cardioloog.

Contact dr.L.H.W.Missault (luc.missault@azbrugge.be)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties