Toediening van glucocorticosteroïden aan de te vroeg geborene: steeds meer aanwijzingen voor ongewenste bijwerkingen

- Neonatal glucocorticosteroid therapy is increasingly being used for the prevention of chronic lung disease in very premature infants.

- In the short term this therapy is usually successful. There is, however, increasing evidence for long-term adverse effects.

- In particular there seems to be an increased chance of abnormal brain development, which later results in locomotory dysfunction, developmental delay and cerebral palsy.

- From experimental studies there are indications that cardiovascular and immunological complications may occur during adult life.

- Long-term follow-up of neonates treated with glucocorticosteroids seems warranted so that adverse effects that may occur later can be detected and where possible treated.

- Moreover, the development of alternative treatments should be considered such as the use of less potent glucocorticosteroids.

Samenvatting

- Neonatale glucocorticosteroïdtherapie wordt in toenemende mate gebruikt om chronisch longlijden bij aanzienlijk te vroeg geboren kinderen te voorkomen.

- Op de korte termijn is deze therapie doorgaans succesvol. Er komen echter steeds meer aanwijzingen dat ongewenste langetermijneffecten kunnen optreden.

- Vooral lijkt er een verhoogde kans op afwijkende hersenontwikkeling te zijn, zich uitend in motorische disfunctie, ontwikkelingsachterstand en spastische parese.

- Experimenteel zijn er aanwijzingen voor cardiovasculaire complicaties en veranderingen in het immuunsysteem op volwassen leeftijd.

- Het controleren van reeds behandelde kinderen op de langere termijn lijkt noodzakelijk om eventuele later optredende ongewenste bijwerkingen op te sporen en waar mogelijk te behandelen.

- Voorts zal gericht moeten worden gekeken naar mogelijke andere behandelingsmethoden zoals het gebruik van minder potente glucocorticosteroïden.