Thuisbehandeling van patiënten met een cerebrovasculair accident

In the Netherlands one-third of stroke patients are managed at home. This study describes the characteristics of these patients and the management by the GP from stroke onset till six months afterwards.

Method

A community based cohort of 185 stroke patients were examined at fixed intervals during 6 months poststroke; mortality and functional status of patients managed at home (n = 73) were compared with those of patients admitted to hospital (n = 109); 3 patients were directly admitted to a nursing home; characteristics of the GPs‘ management were registered.

Results

Patients managed at home were somewhat older (p < 0.05), lived more often in a residential home for the elderly (p < 0.05) and were more frequently known with comorbidity such as diabetes mellitus and Alzheimer (p < 0.05). Their poststroke disabilities were less grave; mortality rate was much lower than in the hospitalised group (p < 0.05). Recovery showed the same pattern in both groups. In the acute phase the GP made frequent housecalls; after a few days there was a decline in contact frequency. The mean ‘treatment duration’ was 12 weeks. The amount of care provided by the GP did not correlate with stroke severity.

Conclusion

In the acute phase, when the patients‘ clinical condition was still unstable and the patients’ families needed support, the GPs made frequent housecalls. During the stroke episode the number of contacts and the length of the treatment duration were defined more by comorbidity and social factors than by the severity of stroke. Regarding the pattern of stroke recovery the mean treatment duration of 12 weeks appears rather short for optimal support and rehabilitation.

Samenvatting

Inleiding

Een derde van de patiënten met een cerebrovasculair accident (CVA) in Nederland wordt thuis behandeld door de huisarts. Dit onderzoek beschrijft de kenmerken van deze patiënten en het handelen van de huisarts in de eerste 6 maanden na optreden van het CVA.

Methode

Een ongeselecteerde groep patiënten (n = 185) werd op vaste tijdstippen onderzocht gedurende de eerste 6 maanden na een CVA; sterfte en functionele toestand in de groep thuis behandelde patiënten (n = 73) en in de groep patiënten opgenomen in een ziekenhuis (n = 109), werden beschreven (3 patiënten werden direct in een verpleeghuis opgenomen).

Resultaten

De groep thuis behandelde patiënten was gemiddeld ouder (p < 0,05), woonde vaker in een verzorgingshuis (p < 0,05) en had meer bijkomende ziekten zoals diabetes mellitus en de ziekte van Alzheimer (p < 0,05). De beperkingen ten gevolge van het CVA waren bij hen minder ernstig. De sterfte was aanzienlijk minder dan in de opgenomen groep (p < 0,05). Het herstel verliep in beide groepen volgens hetzelfde patroon. De huisarts legde in de acute fase frequent huisbezoeken af; na enkele dagen trad een sterke daling in de contactfrequentie op. De gemiddelde duur van de behandelperiode door de huisarts bedroeg 12 weken. De omvang van de zorg door de huisarts bleek niet samen te hangen met de ernst van het CVA.

Conclusie

In de acute fase, waarin de toestand van de patiënt sterk kan wisselen en de thuiszorg in gang gezet moet worden, heeft de huisarts intensief contact met de patiënt. Het aantal contacten en de lengte van de behandelperiode worden meer bepaald door bijkomende ziekten en omgevingsfactoren dan door de ernst van het CVA. Voor begeleiding van het revalidatieproces na een CVA lijkt de gemiddelde behandelduur van 3 maanden tamelijk kort.