Terugkeer van endemische malaria in Nederland uiterst onwaarschijnlijk

- The Netherlands has been free from malaria since the early 1960, due to a combination of factors: active search and treatment of patients and parasite carriers, targeted use of insecticides, changes in farming and in housing of man and cattle, pollution of surface water with phosphates and the fact that surface waters became fresher. These factors reduced the mosquito population that is dependent on brackish water. The Dutch malaria mosquito cannot transmit the parasite of tropical malaria. The mosquito population could possibly increase due to measures to ‘develop nature’ but the number of parasite carriers, the acute disease manifestations, the quality and organization of the health care system make it extremely unlikely that local transmission will occur. Fears that malaria may become endemic and that the population in the western parts of the country will have to apply malaria chemoprophylaxis in the near future, are unfounded.

‘Malaria terug in Nederland’ en ‘de hele randstad daadwerkelijk aan de malariaprofylaxe’, zo luidden berichten in de pers in de zomer van 1998.1

In een recente uitzending van het NOS-journaal waarin beelden van de slufter in de duinen bij Schoorl en het inlaten van zeewater werden getoond, werd benadrukt dat door het inlaten van het zoute water malariamuggen zouden toenemen in aantal en dat malaria weer endemisch zou worden in Noord-Holland. Tevens werd gewaarschuwd voor het gevaar van het aanleggen van waterpartijen in nieuwbouwwijken (NOS-journaal; 20.00 uur; 27 januari 1999). Deze berichten zijn niet gebaseerd op kennis van de malaria-epidemiologie en zijn onjuist.

malaria-epidemiologie in nederland

De malariamug

Gedurende de 18e en 19e eeuw werden in Nederland epidemieën met koorts beschreven waarvan een aantal aan malaria werd toegeschreven. In de periode 1920-1955 waren de endemische gebieden beperkt tot Noord-Holland (de voornaamste haard), de Noordoostpolder, en kleine haarden in Noordwest-Friesland…