Tegen gekte in beleid

Gekte is een medisch probleem. Zo…, dat mocht je weliswaar een tijdje niet zeggen, maar nu weer wel. We maken scans van niet functionerende amygdala’s waarna advocaten concluderen dat de verdachte er niets aan kon doen. Rechters gaan daarin te snel mee volgens Merckelbach (A7020), want zo betrouwbaar is al dat ‘neuro-imaging’ voor dit doel nu ook weer niet. Maar stemming en gedrag lijken meetbaar te zijn. Als we afwijkend gedrag inmiddels als ziekte en zelfs als een lichamelijke ziekte beschouwen, snap ik niet waarom we zo beroerd voor psychiatrische patiënten met een somatisch probleem zorgen. Er zijn maar weinig ziekenhuizen met een Medisch Psychiatrische Unit terwijl dat volgens het onderzoeksartikel van deze week toch een redelijk effectieve manier is om de zorg te verbeteren (A6520). Natuurlijk, het is geen RCT, maar het lijkt me logisch dat een verslaafde delirante patiënt met een femurfractuur een andere aanpak vergt dan een gedweeë oude maar heldere dame. Toch verwacht ik niet dat beleidsmakers de ggz hierdoor beter in de curatieve zorg gaan integreren. Welnee, het wordt alleen maar erger. De ggz moet vanaf 1 januari naar de huisarts, er is een basis-ggz en een specialistische ggz. Maar voor die laatste moet je wel een DSM-diagnose hebben. Hoe die driedeling precies werkt snappen nog maar weinigen aan de hoeveelheid brieven, circulaires en e-mail te zien dat diverse instanties de laatste weken over mij uitstorten. Beter en efficiënter gaat het niet worden, ben ik bang.

De jeugdzorg, die zeker efficiënter kan (ik zat pas met 8 verschillende hulpverleners rond één gezin om tafel), gaat vanaf 2015 naar de gemeente, tenzij de Eerste Kamer er op 11 februari nog een stokje voor kan steken. Kinderen met een psychiatrisch probleem zijn geen uitzondering en hun lijden is groot. Ze moeten nog een heel leven door en goede medisch psychiatrische zorg helpt daarbij. Terecht protesteert de ggz, maar een echte vuist zie ik nergens. Stel je nu eens voor dat de gemeenten ook de oncologische zorg zouden moeten leveren. Die zorg is immers hartstikke duur en lang niet altijd effectief. Dan kan gelijk de cardiologie ook wel naar het gemeentehuis, want het aantal ICD’s dat nooit afgaat is legio. De wereld zou te klein zijn, maar zo gauw het over gekte, handicap en ouderdom gaat zijn Fyra-achtige ‘grand design’-plannen niet van de lucht. En we laten het gewoon gebeuren. Kom op, curatieve dokters, er staan bijna 90.000 handtekeningen op www.petitiejeugdggz.nl/petitie/. Nu de uwe nog. Het kan nog net.